Stefan Czarnecki
Wygląd
- Stefan Adam Czarnecki (ur. 1889) – kapitan Wojska Polskiego, doktor prawa, adwokat i notariusz w Wejherowie, odznaczony Krzyżem Niepodległości (9 listopada 1933)[1][2]
- Stefan Czarnecki – członek Polskiej Organizacji Wojskowej na Wschodzie, kawaler Orderu Virtuti Militari
- Stefan Czarnecki (1892–1925) – starszy ułan 10 pułku ułanów litewskich, kawaler Orderu Virtuti Militari[3]
- Stefan Czarnecki (1893-1945) – rotmistrz Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari
- Stefan Jan Czarnecki (1895–1963) – major artylerii Wojska Polskiego, inżynier mierniczy, kawaler Krzyża Walecznych[4][5][6]
- Stefan Czarnecki (ur. 1897) – starszy ogniomistrz Wojska Polskiego, żołnierz Legionów Polskich, odznaczony Krzyżem Niepodległości (6 czerwca 1931)[7][8]
- Stefan Czarnecki – działacz niepodległościowy, odznaczony Krzyżem Niepodległości (17 września 1932)[9]
- Stefan Czarnecki – działacz niepodległościowy, odznaczony Krzyżem Niepodległości (23 grudnia 1933)[10]
- Stefan Czarnecki (1915–1940) – plutonowy podchorąży Wojska Polskiego, zamordowany w Katyniu, pośmiertnie mianowany podporucznikiem[11]
- Stefan Jan Czarnecki (1918–2000) – pułkownik pilot Wojska Polskiego
- Stefan Czarnecki (ur. 1920) – polski bokser, reprezentant Polski
- Stefan Czarnecki – poseł na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej I kadencji
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276.
- ↑ Stanisław Łoza: Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 119..
- ↑ Stefan Czarnecki. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.4-387 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-06-01].
- ↑ Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932, s. 185, 813..
- ↑ Mieczem i księgą bronią potęgi Polski. Nowe dyplomy wojskowych-naukowców. „Kurjer Czerwony”. Nr 176, s. 3, 2 sierpnia 1928.
- ↑ Lokalizator grobów. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. [dostęp 2024-06-01].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
- ↑ Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-07-11]..
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249.
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12.
- ↑ * Убиты в Катыни. Księga pamięci polskich jeńców wojennych – więźniów Kozielskiego Obozu NKWD rozstrzelanych decyzją Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku. Лариса Еремина (red.). Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2015, s. 812. ISBN 978-5-78700-123-5..