Stefan Stefanowski
Przodownik Policji Państwowej | |
Data i miejsce urodzenia |
13 sierpnia 1894 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1940 |
Przebieg służby | |
Formacja | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Stefan Wincenty Stefanowski ps. „Tarcza”, „Stefenson” (ur. 13 sierpnia 1894 w Konecku, zm. 1940 w Kalininie) – przodownik Policji Państwowej, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Józefa i Anastazji z Olewińskich. Od 1916 roku w Polskiej Organizacji Wojskowej, komendant oddziału w Skulsku koło Konina. Od 11 listopada 1918 roku do 14 listopada 1920 roku ochotniczo w Wojsku Polskim, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, służył w żandarmerii polowej na Froncie Litewsko-Białoruskim. Od 5 lutego 1921 roku w Policji Państwowej, pełnił służbę w Łodzi, we wrześniu 1939 roku w Wydziale Śledczym Komendy Miasta Łodzi.
Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku znalazł się w niewoli radzieckiej w specjalnym obozie NKWD w Ostaszkowie. Zamordowany przez NKWD w Kalininie (obecnie Twer) wiosną 1940. Pochowany w Miednoje.
Postanowieniem Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie na stopień aspiranta Policji Państwowej. Awans został ogłoszony 10 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[1].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Niepodległości – 18 października 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[2]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
- Brązowy Krzyż Zasługi
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Krzyż Kampanii Wrześniowej - pośmiertnie 1 stycznia 1986[3]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- Ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Kalininie
- Zbrodnia katyńska
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bożena Łojek: Pośmiertne awansowanie żołnierzy i funkcjonariuszy Rzeczypospolitej Polskiej zamordowanych w 1940 r. w ZSRR w wyniku zbrodni katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 23), Warszawa 2008, s. 204–230. ISBN 978-83-917780-5-0.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 245, poz. 270.
- ↑ Zarządzenie Nr 1/86 Ministra Spraw Wojskowych z 1 stycznia 1986 r. w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r.” Dziennik Ustaw RP Nr 2 z 10 kwietnia 1986 r., s. 30.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, tom II, Warszawa 2006, str. 860. radaopwim.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-31)].. ISBN 83-89474-06-9
- Funkcjonariusze Policji Państwowej zamordowani w Kalininie
- Komendanci Komend Miejscowych POW
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Podoficerowie II Rzeczypospolitej
- Policjanci związani z Łodzią
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (trzykrotnie)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 r.
- Przodownicy Policji Państwowej
- Urodzeni w 1894
- Zmarli w 1940
- Żołnierze żandarmerii II Rzeczypospolitej