Stefania evansi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefania evansi[1]
(Boulenger, 1904)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Rodzina

Hemiphractidae

Rodzaj

Stefania

Gatunek

Stefania evansi

Synonimy
  • Hyla evansi – Boulenger, 1904
  • Cryptobatrachus evansi – (Boulenger, 1904)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

brak danych

Stefania evansi – gatunek płaza bezogonowego z rodziny Hemiphractidae występujący w zachodniośrodkowych częściach Gujany. Dorasta do 9,75 cm długości i zasiedla strumienie w lasach pierwotnych. Rozród słabo zbadany – wiadomo natomiast, że rozwój młodych osobników odbywa się całkowicie na grzbiecie samicy. W związku z brakiem szczegółowych informacji na temat tego gatunku, przydzielona została mu kategoria ‘data deficient’ – DD.

Wygląd i informacje ogólne[edytuj | edytuj kod]

Jest jednym z największych przedstawicieli rodzaju Stefania – samice osiągają długość do 9,75 cm od czubka do pyska do otworu kloaki, a samce do 5,3 cm[3]. Szerokość głowy wynosi ok. 90% jej długości[3]. Występują zęby lemieszowe[3]. Na obszarze płata skroniowego, a także za błoną bębenkową znajdują się liczne guzki[3]. Na opuszkach palców u dłoni i stóp obecne są przylgi[3].

W 2005 roku rodzaj ten został wyodrębniony z rodziny Hylidae i przeniesiony do rodziny Hemiphractidae[4]. Analizy filogenetyczne wykazały, że takson ten jest najprawdopodobniej kompleksem gatunków, na który składają się dwa blisko spokrewnione ze sobą gatunki[5].

Zasięg występowania i siedliska[edytuj | edytuj kod]

S. evansi występuje w zachodnio-środkowej Gujanie, gdzie zasiedla górzyste rejony do wysokości bezwzględnej 900 m n.p.m.[4] Spotkać go można wzdłuż strumieni w lasach pierwotnych[4].

Rozmnażanie i rozwój[edytuj | edytuj kod]

Do rozrodu dochodzi najprawdopodobniej w porach deszczowych[5]. Samica nosi jaja na plecach, a młode żabki przechodzą cały rozwój przyczepione do warstwy śluzu na grzbiecie samicy[5]. Szczegółowe informacje dotyczące rozrodu nieznane[5]. Dotychczasowo napotkano co najmniej 6 samic noszących na grzbiecie jaja lub młode żabki, których liczba wahała się od 11 do 25[3].

Status[edytuj | edytuj kod]

Jest to słabo poznany gatunek w związku z czym w czerwonej księdze gatunków zagrożonych ma on status ‘Data Deficient’[4]. Nieznany jest dokładny zasięg występowania, brak również szczegółowych informacji dotyczących ostatnich zmian w wielkości populacji, a także potencjalnych zagrożeń[4]. Niepewne jest również położenie taksonomiczne tego gatunku[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stefania evansi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Stefania evansi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b c d e f MacCulloch, R. D. & A. Lathrop 2006c. Stefania evansi (Boulenger). Catalogue of American Amphibians and Reptiles 827: 1–3.
  4. a b c d e f IUCN SSC Amphibian Specialist Group (IUCN Ssc), IUCN Red List of Threatened Species: Stefania evansi [online], IUCN Red List of Threatened Species, 9 kwietnia 2018 [dostęp 2020-09-15].
  5. a b c d Kok, Philippe & Bourne, Godfrey & Benjamin, Paul & Lenglet, Georges. (2006). Stefania evansi (Groete Creek Carrying Frog). Reproduction. Herpetological Review. 37. 212-213.