Steve McCrory
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci | ||||||||||
| Obywatelstwo | ||||||||||
| Styl walki |
praworęczny | |||||||||
| Kategoria wagowa |
junior piórkowa | |||||||||
| Bilans walk zawodowych | ||||||||||
| Liczba walk |
36 | |||||||||
| Zwycięstwa |
30 | |||||||||
| Przez nokauty |
12 | |||||||||
| Porażki |
5 | |||||||||
| Remisy |
1 | |||||||||
| Nieodbyte |
0 | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Steve McCrory (ur. 13 kwietnia 1964 w Detroit, zm. 1 sierpnia 2000) – amerykański bokser wagi muszej i junior piórkowej. W 1983 roku w Caracas zdobył brązowy medal igrzysk panamerykańskich. Rok później na letnich igrzyskach olimpijskich w Los Angeles zdobył złoty medal. W tym samym roku przeszedł na zawodowstwo. Pierwszej porażki doznał w trzynastej walce.
Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza zawodową walkę stoczył 18 października 1984. Jego przeciwnikiem był Jeff Hanna. Walkę wygrał przez nokaut w 4 rundzie. Wygrał także kolejnych 11 pojedynków. Pierwszej porażki doznał 18 lipca 1986 w 14 rundzie przez nokaut z Jeffem Fenechem. Przegrał także następny pojedynek z Jose Sanabrią. Po drugiej porażce wygrał kolejnych 17 pojedynków. W latach 1989–1991 stoczył 5 pojedynków, z których 3 przegrał. Karierę zakończył w 1991 roku po porażkach z Jesse Jamesem Leiją i Stephanem Haccounem.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Profil boksera na boxrec.com. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-23)].
1904: 47,6 kg, 1920–1936: 50,8 kg, 1948–1964: 51 kg, 1968–2008: 48–51 kg, 2012: 49–52 kg
