Steve Wakeling

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Steve Wakeling
Pełne imię i nazwisko

Stephen Wakeling[1]

Pseudonim

The Surgeon[1]

Data i miejsce urodzenia

4 października 1983[1]
York[1]

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

185[1] cm

Masa ciała

84[1] kg

Styl walki

boks tajski, kick-boxing[2]

Kategoria wagowa

średnia[1]

Klub

Scorpions Gym[3]

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

42[4]

Zwycięstwa

37

Przez nokauty

15

Porażki

5

Stephen "Steve" Wakeling (ur. 4 października 1983 w Yorku) – brytyjski kick-boxer oraz zawodnik boksu tajskiego, mistrz świata m.in. WMC z 2003 i dwukrotny WBC Muay Thai z 2006 i 2011[4].

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Wraz z bratem Michaelem zainteresował się muay thai za sprawą swojego ojca Marka, który zawodowo walczył w tej formule walki[5]. W 2001 zdobył pierwszy krajowy tytuł, natomiast w 2002 został mistrzem Europy federacji IKF[6]. W 2003 pierwszy raz w swojej karierze zdobył pas mistrza świata organizacji WAKO PRO w wadze 68 kg pokonując Kevina Harpera[7]. Jeszcze w tym samym roku w wieku 19 lat został ponownie mistrzem świata, tym razem prestiżowej organizacji World Muaythai Council w wadze junior średniej po wygraniu z Tajem Ying Yaiem[8].

12 marca 2006 został inauguracyjnym mistrzem WBC Muay Thai w wadze średniej, zwyciężając Johna Wayne Parra z Australii[9]. Tytuł stracił 25 lutego 2007 na rzecz tymczasowego mistrza WBC Taja Lamsongkrama Chuwattana[10]. Do końca 2007 wygrywał m.in. dwukrotnie turniej Steko's Fight Night w Niemczech gdzie pokonywał m.in. Francuza Yohana Lidona[2]. 8 stycznia 2011 znokautował Taja Jaochalama odbierając mu tytuł WBC Muay Thai w wadze superśredniej[11]. 7 lipca 2012 zremisował z Rosjaninem Artiomem Lewinem po pięciorundowym pojedynku[12].

23 marca 2013 zadebiutował w GLORY, nokautując Amerykanina Eddiego Walkera[13]. 28 września 2013 miał wystartować w turnieju GLORY wagi średniej gdzie w pierwszej walce miał się zmierzyć z Amerykaninem Joe Schillingiem jednak ostatecznie wypadł z zawodów z powodu problemów wizowych które uniemożliwiły mu wyjazd do USA[14]. Po kilku latach przerwy wrócił do zawodowych startów tocząc 22 września 2017 przegrany wskutek kontuzji pojedynek z Francuzem Cheickiem Sidibé[1].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

[4][15]

  • 2001: mistrz Wielkiej Brytanii
  • 2002: mistrz Europy IKF w wadze junior średniej
  • 2003: mistrz świata WAKO PRO w kat. 68 kg
  • 2003: mistrz świata WMC w wadze junior średniej
  • 2004: mistrz świata IMKO w kat. 70 kg[16]
  • 2005: S-1 Tournament – 1. miejsce w kat. 72 kg
  • 2006–2007: mistrz świata WBC Muay thai w wadze średniej
  • 2007: Steko´s Fight Night – Kings of Kickboxing – 1. miejsce w kat. 75 kg
  • 2007: Steko´s Fight Night – Kings of Kickboxing – 1. miejsce w kat. 75 kg
  • 2011–2013: mistrz świata WBC Muay thai w wadze superśredniej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h Statystyki zawodnika na tapology.com. tapology.com. [dostęp 2017-11-02]. (ang.).
  2. ↑ a b Profil na muaythaitv.com. muaythaitv.com. [dostęp 2017-11-02]. (ang.).
  3. ↑ Instructors. scorpionsthaiboxing.com. [dostęp 2017-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)]. (ang.).
  4. ↑ a b c Statystyki zawodnika na glorykickboxing.com. glorykickboxing.com. [dostęp 2017-11-02]. (ang.).
  5. ↑ GLORY 5 London: World Champ Stephen Wakeling To Fight Rising Star Eddie Walker on March 23. fcfighter.com, 2013-02-36. [dostęp 2017-11-02]. (ang.).
  6. ↑ [http://www.ikfkickboxing.com/PastProChampions.htm PAST IKF PROFESSIONAL CHAMPIONS]. ikfkickboxing.com. [dostęp 2017-11-02]. (ang.).
  7. ↑ Nopadon Wongpakdee: Catching Up with Steve. mymuaythai.com, 2011-08-17. [dostęp 2017-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)]. (ang.).
  8. ↑ Steve Wakeling: training blog 2. coachmag.co.uk, 2013-09-13. [dostęp 2017-11-02]. (ang.).
  9. ↑ WAKELING WINS MUAY THAI WORLD TITLE. wbcmuaythai.com, 2006-03-15. [dostęp 2017-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)]. (ang.).
  10. ↑ LAMSONGKRAM LOCKS UP WAKELING TO WIN WORLD TITLE. wbcmuaythai.com, 2007-02-25. [dostęp 2017-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)]. (ang.).
  11. ↑ Wakeling stops Thai champion in 4 rounds to win WBC Muaythai belt. pattayamail.com, 2011-01-13. [dostęp 2017-09-20]. (ang.).
  12. ↑ Nopadon Wongpakdee: Steve Wakeling vs. Artem Levin. mymuaythai.com, 2012-07-24. [dostęp 2017-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)]. (ang.).
  13. ↑ Steve Wakeling: training blog. coachmag.co.uk, 2013-09-09. [dostęp 2017-11-02]. (ang.).
  14. ↑ Steve Wakeling out of Glory 10 middleweight tournament, Kengo Shimizu now set to face Joe Schilling. muaythaiauthority.blogspot.com, 2013-09-23. [dostęp 2017-11-02]. (ang.).
  15. ↑ Eddie Goldman: Wakeling vs Current Raja Stadium Champ Rungruangyon, and France vs Kaoponglek, Aug. 16 in Muay Thai Fights in London. adcombat.com, 2008-07-16. [dostęp 2017-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)]. (ang.).
  16. ↑ PAULO FACES EURO TITLE CHALLENGE. crawleyobserver.co.uk, 2004-09-30. [dostęp 2017-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Steve_Wakeling&oldid=66078198”