York
![]() York z lotu ptaka, widoczna katedra | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | |||||
Region | |||||
Hrabstwo ceremonialne | |||||
Unitary authority | |||||
Powierzchnia |
271,94 km² | ||||
Populacja (2001) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
01904 | ||||
Kod pocztowy |
YO | ||||
Położenie na mapie North Yorkshire ![]() | |||||
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii ![]() | |||||
Położenie na mapie Anglii ![]() | |||||
![]() | |||||
Strona internetowa |
York, stnord. Jorvik, łac. Eboracum – miasto w północnej Anglii w hrabstwie ceremonialnym North Yorkshire, w dystrykcie (unitary authority) York, powstałe u zbiegu rzek Ouse i Foss. W 2001 miasto liczyło 137 505 mieszkańców[1][2].
York jest znany ze swojej bogatej historii, która zachowała się w architekturze. Co roku przyjeżdżają tu tysiące turystów, aby zobaczyć średniowieczne budowle, w których przeplatają się ślady wikingów i Rzymian.
Dominująca nad miastem katedra jest największą średniowieczną katedrą w Anglii i północnej Europie. W mieście znajdują się dwa uniwersytety – University of York i York St John University.
York jest również znany z dużej liczby pubów. Mówi się nawet, że każdego dnia roku można iść do innego pubu, a z każdego punktu miasta w obrębie murów można zobaczyć przynajmniej jeden pub i przynajmniej jeden kościół.
Miasto często nękają powodzie, mimo obszernych (ale nie zawsze efektywnych) zabezpieczeń przeciwpowodziowych.
W mieście rozwinął się przemysł spożywczy, maszynowy, precyzyjny oraz poligraficzny[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miasto zostało założone ponad 2000 lat temu, a do XIX wieku było największym miastem w północnej Anglii.
Eboracum, czyli York, był dla Rzymian główną bazą militarną. W 211 zmarł tu cesarz Septymiusz Sewer, a w 306 Konstancjusz I Chlorus, który był ojcem Konstantyna I Wielkiego. W Yorku również Konstantyn I Wielki został obwołany cesarzem przez swoje wojska (306).
Armia wikingów zdobyła York w 866, a w 876 wikingowie osiedlili się na stałe w okolicach Yorkshire. Królowie wikingów rządzili tym obszarem, nazwanym przez nich Jorvik, przez prawie sto lat. W 954 ostatni król wikingów – Eryk Krwawy Topór został wygnany, a jego ziemie wcielone do jednoczącej się Anglii. York zostało wspomniane w Domesday Book (1086) jako Eboracum[4].
Atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]
- York Minster – archikatedra
- Jorvik Viking Centre – muzeum wikingów
- Yorkshire Museum – muzeum historii Yorkshire
- York Museum Gardens – ogrody muzealne
- National Railway Museum – muzeum kolejnictwa
- York Castle – ruiny zamku
- York Castle Museum – muzeum zamkowe
- Barley Hall – średniowieczne muzeum
- Beningbrough Hall – rezydencja z ogrodami
- Abbey St. Mary – ruiny opactwa benedyktynów
- Murton Park – muzeum rolnictwa regionu Yorkshire
- Theatre Royal – zabytkowy teatr
- York Art Gallery – galeria sztuki
- York's Chocolate Story – muzeum czekolady
Bramy miejskie[edytuj | edytuj kod]
Ścisłe centrum otoczone jest murami, wybudowanymi w 1220 za panowania Henryka III, zachowanymi niemal w całości, po których można się przechadzać po dziś dzień. Wjazd do miasta umożliwia sześć bram. Długość murów to blisko 13 km.
Polonia[edytuj | edytuj kod]
W mieście od 2009 roku działa Polska Szkoła Sobotnia założona przez Polonijną Organizację w Yorku[5][6].
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Collins Dictionary
- ↑ KS01 Usual resident population: Census 2001, Key Statistics for urban areas. Office for National Statistics. [dostęp 2016-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-07-23)]. (ang.).
- ↑ York, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-08-29] .
- ↑ The National Archives
- ↑ Baza organizacji i instytucji polskich i polonijnych za granicą. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2018-08-12].
- ↑ Polska Szkoła w Yorku. szkolawyorku.org.uk. [dostęp 2020-03-10].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Portal dla turystów. york-tourism.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-22)].
- Polskie-Yorkshire.uk - Polski Serwis Informacyjny.