Stig Pettersson
| |||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
26 marca 1935 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
190 cm | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Stig Roland Helmer Pettersson (ur. 26 marca 1935 w Sztokholmie[1]) – szwedzki lekkoatleta, skoczek wzwyż, dwukrotny medalista mistrzostw Europy, trzykrotny olimpijczyk.
Zajął 4. miejsce na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne[1][2]. Zdobył brązowy medal na mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie[3]. Na kolejnych igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie zajął 5. miejsce[1][2].
Zdobył srebrny medal w skoku wzwyż na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie[4]. Na swych trzecich igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio zajął ponownie 4. miejsce[1][2].
Zwyciężył w mistrzostwach nordyckich w 1961 i 1963, a w 1965 zajął 3. miejsce[5].
Był mistrzem Szwecji w skoku wzwyż w latach 1956–1962 i 1964 oraz wicemistrzem w 1955 i 1963[6].
Drugi zawodnik mistrzostw Wielkiej Brytanii (AAA Championships) w 1965[7].
Trzykrotnie poprawiał rekord Szwecji do wyniku 2,16 m (23 sierpnia 1962 w Sztokholmie)[8].
Złoty medalista mistrzostw świata weteranów[9].
Był chorążym reprezentacji Szwecji podczas otwarcia igrzysk olimpijskich w 1980 w Moskwie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Stig Pettersson [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-05] (ang.).
- ↑ a b c d Stig Pettersson [online], Szwedzki Komitet Olimpijski [dostęp 2018-11-23] (szw.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 511 [dostęp 2018-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 518 [dostęp 2018-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Nordic Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2018-11-23] (ang.).
- ↑ Stora Grabbar 151-200 [online] [dostęp 2018-11-23] (szw.).
- ↑ AAA Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2018-11-23] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 98. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ World Masters (Veteran) Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2018-11-23] (ang.).