Stiszowit

Stiszowit^[1] (stiszofit^[2]) – jedna z form polimorficznych dwutlenku krzemu. Powstaje w temperaturze 1200–1400 °C pod ciśnieniem 160 tys. atm. Jest to odmiana o sieci rutylowej i najwyższej gęstości 4,28 g/cm³^[2]. Występuje naturalnie głównie w miejscach uderzeń meteorytów^[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Adam Bielański: Podstawy chemii nieorganicznej. Wyd. 5. Warszawa: PWN, 2002. ISBN 83-01-13654-5.
↑ ^a ^b Włodzimierz Trzebiatowski: Chemia nieorganiczna. Wyd. VIII. Warszawa: PWN, 1978, s. 313-314.
↑ Minerały meteorytów. Stiszowit. Wirtualne muzeum minerałów Roberta Borzęckiego. [dostęp 2013-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-27)].

[Bielanski_2002-1] Adam Bielański: Podstawy chemii nieorganicznej. Wyd. 5. Warszawa: PWN, 2002. ISBN 83-01-13654-5.

[Trzebiatowski-2] Włodzimierz Trzebiatowski: Chemia nieorganiczna. Wyd. VIII. Warszawa: PWN, 1978, s. 313-314.

[3] Minerały meteorytów. Stiszowit. Wirtualne muzeum minerałów Roberta Borzęckiego. [dostęp 2013-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-27)].

[1]

[2]

[3]