Przejdź do zawartości

Stożek Mały (Góry Kamienne)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stożek Mały
Ilustracja
Widok od strony Lesistej Wielkiej
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety
Góry Kamienne
Góry Suche

Wysokość

750 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Stożek Mały”
Ziemia50°41′38″N 16°13′33″E/50,693889 16,225833

Stożek Mały (750 m n.p.m.) – wzniesienie w Sudetach Środkowych, w Górach Kamiennych, w środkowej części Masywu Stożka.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Położony na terenie Parku Krajobrazowego Sudetów Wałbrzyskich, na północnym zachodzie od miejscowości Sokołowsko, w środkowej części Masywu Stożka, na północno-wschodnim krańcu Gór Suchych, w północno-środkowej części Gór Kamiennych. Od strony wschodniej oddzielony Kotliną Sokołowską od masywu Bukowca, a od zachodniej strony głęboka dolina przełomu Ścinawki oddziela wzniesienie od Masywu Dzikowca i Lesistej Wielkiej, od strony północnej niewielkie rozległe, siodło i sucha dolina wcinająca się od zachodu, oddziela od Stożka Wielkiego.

Jest to wzniesienie, w formie niewielkiego stożka, o rozległej części szczytowej, i stromych: południowym, zachodnim, wschodnim i częściowo północnym zboczu, z niewyraźnie zaznaczonym wierzchołkiem od strony północnej i wschodniej. Od strony południowej wzniesienie ma kształt wyraźnego stożka. Zbocze północno-wschodnie, obniża się od szczytu o około 30 m. i na poziomie 720 m., przechodzi w równinę grzbietową, ciągnącą się łukiem w kierunku Stożka Wielkiego. Na południowym zboczu na wysokości około 600 m n.p.m. charakterystyczna grupa powulkanicznych skałek, a poniżej przy potoku skałki "Zamkowe Baszty".

Wzniesienie zbudowane z permskich skał wylewnych - melafirów (trachybazaltów), należących do północnego skrzydła niecki śródsudeckiej.

Wzniesienie od poziomu około 640 po wschodniej stronie i od 550 m n.p.m. po zachodniej stronie w całości porośnięte jest lasem regla dolnego. Także zrównanie ciągnące się w kierunku Stożka Wielkiego porośnięte jest rozrzedzonym lasem z przewagą drzewostanu liściastego. Poniżej granicy lasu, na wschodnim zboczu góry rozciąga się obszerna górska łąka, a poniżej położone są pola uprawne.

Szczyt wziął nazwę od swojej wielkości i bliźniaczego wzniesienia jakim jest Stożek Wielki.

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Szlaki turystyczne:

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 9 Góry Kamienne, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 1996, ISBN 83-85773-20-7
  • Sudety Środkowe. Skala 1:40000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-60044-44-9.