Strategiczna jednostka biznesowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Strategiczna jednostka biznesowa (SJB, ang. strategic business unit) – wyodrębniona część organizacji, która dzięki temu ma lepiej sprecyzowaną strategię konkurencji, a także dostawców i odbiorców, co byłoby trudne do osiągnięcia bez tego typu strategicznej jednostki biznesowej.

Jednostki takie mogą, ale nie muszą ściśle współpracować z przedsiębiorstwami, z których zostały wydzielone lub też nawiązywać do ich struktury formalnej. Strategiczne jednostki biznesowe mogą być zastosowane do określenia strategii firmy zdywersyfikowanej. Podstawowym powodem wyodrębniania strategicznych jednostek biznesowych jest chęć połączenia w jednej strukturze organizacyjnej wielu różnorodnych form działalności, w celu osiągnięcia niezbędnej przewagi konkurencyjnej.

Elementy strategicznych jednostek biznesowych[edytuj | edytuj kod]

W strategicznych jednostkach biznesowych skupia się:

Analiza grup produktów odbywa się pod kątem:

  • potrzeb zaspokajanych przez dane produkty,
  • technologii ich wytwarzania,
  • wartości użytkowych,
  • miejsca w portfelu produkcji.

Ww. kryteria są podstawą dla łączenia produktów w jednorodne grupy asortymentowe i stwarzania dla nich strategicznych jednostek organizacyjnych, ponieważ zidentyfikowanie strategicznych jednostek biznesowych umożliwia poprawę skuteczności identyfikacji:

  • konkurentów,
  • dostawców,
  • klientów,
  • potencjalnych substytutów.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Grażyna Gierszewska, Maria Romanowska: Analiza strategiczna przedsiębiorstwa. PWE Warszawa 2002, ISBN 83-208-1389-1.
  • Adam Stabryła, Podstawy zarządzania firmą. Modele, metody, praktyka, Kraków: Wydawnictwo Antykwa, 1997, ISBN 83-87493-15-5, OCLC 749982809.
  • Janusz Fudaliński, Analizy sektorowe w strategicznym zarządzaniu przedsiębiorstwem, Kraków: Wydawnictwo Antykwa, 2002, ISBN 83-87493-17-1, OCLC 749306469.