Submyotodon
| Submyotodon | |||
| R. Ziegler, 2003[1] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Submyotodon | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Submyotodon petersbuchensis R. Ziegler, 2003 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Submyotodon – rodzaj ssaków z podrodziny nocków (Myotinae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji (Afganistan, Pakistan, Indie, Chińska Republika Ludowa i Tajwan; być może również Nepal i Mjanma)[2][3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 35–41 mm, długość ogona 25,4–40,2 mm, długość ucha 9,5–14,2 mm, długość tylnej stopy 5–7,4 mm, długość przedramienia 31,7–35 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała[3].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 2003 roku niemiecki paleontolog Reinhard Ziegler w artykule poświęconym wymarłym nietoperzom z terenów Bawarii opublikowanym na łamach Geobios[1]. Na gatunek typowy Ziegler wyznaczył (oryginalne oznaczenie) wymarłego Submyotodon petersbuchensis.
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Submyotodon: łac. sub ‘pod, blisko’; rodzaj Myotis Kaup, 1829; gr. οδους odous, οδοντος odontos „ząb”[1][4].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj został pierwotnie opisany na podstawie materiału kopalnego[1]. Po porównaniu zębów trzonowych gatunku kopalnego S. petersbuchensis i Myotis muricola latirostris przeniesiono M. m. latirostris (wraz z Myotis muricola caliginosus i Myotis muricola moupinensis) do rodzaju Submyotodon[2]; Submyotodon jest taksonem siostrzanym dla Myotis[2]. Do rodzaju należą następujące gatunki[5][4][2][6]:
- Submyotodon petersbuchensis R. Ziegler, 2003 – takson wymarły z miocenu dzisiejszych Niemiec
- Submyotodon latirostris (Kishida, 1932) – nocek odmienny
- Submyotodon caliginosus (Tomes, 1859)
- Submyotodon moupinensis (Milne-Edwards, 1872)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d R. Ziegler. Bats (Chiroptera, Mammalia) from Middle Miocene karstic fissure fillings of Petersbuch near Eichstätt, Southern Franconian Alb (Bavaria). „Geobios”. 36 (4), s. 477, 2003. DOI: 10.1016/S0016-6995(03)00043-3. (ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 260. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 923–924. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 556. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-19]. (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 128. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).