Przejdź do zawartości

Suchanowka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obiekt Specjalny Nr 110
Спецобъект № 110
Ilustracja
Sobór św. Katarzyny w kompleksie klasztoru św. Katarzyny w Widnoje (2011), dawne więzienie śledcze NKWD i Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR (MGB)
Państwo

 Rosja

Obwód

 moskiewski

Miejscowość

w pobliżu Widnoje

Rodzaj

więzienie śledcze

Jednostka nadrzędna

do 1946: NKWD
od 1946: Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR

Przeznaczenie

przetrzymywanie "szczególnie groźnych wrogów władzy radzieckiej"

Data powstania

1938

Data likwidacji

1992

Położenie na mapie obwodu moskiewskiego
Mapa konturowa obwodu moskiewskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Obiekt Specjalny Nr 110Спецобъект № 110”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Obiekt Specjalny Nr 110Спецобъект № 110”
55°32′11,62″N 37°39′58,04″E/55,536560 37,666122

Suchanowka (ros. Сухановская особорежимная тюрьма, oficjalnie: "Obiekt Specjalny Nr 110", ros. Спецобъект № 110) – specjalne więzienie śledcze NKWD utworzone w 1938 roku w celu przetrzymywania "szczególnie groźnych wrogów władzy radzieckiej" w pobliżu miasta Widnoje koło Moskwy, na terenie dawnego klasztoru św. Katarzyny (ros. Свято-Екатерининский монастырь), od 1946 roku użytkowane przez Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR (MGB), a od 1954 roku przez KGB. W 1958 roku obiekt przekształcono w szpital więzienny, a w 1992 roku zwrócono Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu. Po tej dacie monaster został restytuowany. Nazwa więzienia pochodzi od XVIII-wiecznego zespołu dworskiego Suchanowo, położonego niedaleko klasztoru.

Suchanowka była uważana za najcięższe więzienie NKWD ze względu na stosowanie tortur w czasie prowadzonych tam śledztw. Niektóre pokoje przesłuchań zostały wyposażone w specjalne urządzenia do tortur. Więzienie było przeznaczone dla ok. 150–160 więźniów. Wśród funkcjonariuszy NKWD przesłuchujących więźniów w okrutny sposób był m.in. Bogdan Kobułow, w 1953 roku skazany na śmierć i rozstrzelany.

W okresie Wielkiej Czystki w latach 30. XX wieku w Suchanowce więziono m.in. Dmitrija Bystrolotowa, Michaiła Trillisera, Michaiła Frinowskiego i ludowego komisarza bezpieczeństwa państwowego Nikołaja Jeżowa, aresztowanego w 1939 roku. Ok. trzech tygodni spędził w niej aresztowany pisarz Isaak Babel, po czym został przewieziony do więzienia na Łubiance. Przebywał tam również reżyser teatralny Wsiewołod Meyerhold. Jednym z nielicznych znanych więźniów, którzy przeżyli pobyt w Suchanowce i nie zapadli na chorobę psychiczną był Alexander Dolgun, pracownik ambasady amerykańskiej w Moskwie aresztowany w 1948 roku przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR[1]. Urządzenia do tortur zdemontowano i zniszczono na podstawie tajnego rozkazu nr 0068 z 4 kwietnia 1953 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alexander Dolgun, Alexander Dolgun's Story: An American in the Gulag, Patrick Watson, wyd. 1st ed, New York: Knopf, 1975, ISBN 0-394-49497-0, OCLC 1272541.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • L. Gołowkowa, Сухановская тюрьма. Спецобъект 110, Moskwa 2009 (ISBN 978-5-7157-0232-6)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]