Syrena (squat)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Syrena
Ilustracja
Siedziba squatu przy ul. Wilczej 30
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Wilcza 30
00-544 Warszawa

Typ budynku

kamienica

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Syrena”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Syrena”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Syrena”
Ziemia52°13′30,58″N 21°00′58,93″E/52,225161 21,016369
Strona internetowa

Syrenasquat (skłot) i autonomiczne centrum społeczne mieszczące się w kamienicy przy ul. Wilczej 30 w Warszawie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budynek przy ul. Wilczej 30 pochodzi z XIX wieku[1]. W 1945 został przeznaczony do rozbiórki ze względu na swój kiepski stan. Wówczas jego połowa została całkowicie zniszczona, natomiast klatki schodowe oraz front były poważnie uszkodzone. Pomimo tego, w tym samym roku budynek na dziko zasiedliło 50 osób, które rozpoczęły remont. Na przełomie 1945/1946 na większą skalę ruszył koncesjonowany remont mieszkań dla wszystkich za pieniądze z budżetu. Wraz z dekretem o komunalizacji gruntów powstało mieszkalnictwo komunalne (pierwszy raz w historii miasta, którego domy przed wojną w 97 proc. należały do prywatnych kamieniczników). Zalegalizowano też pobyt „dzikich lokatorów”, którzy mieszkali i sami remontowali swoje domy[2].

Prywatyzacja kamienicy[edytuj | edytuj kod]

Kamienica funkcjonowała od 1945 jako budynek komunalny. W 2006 przeszła w ręce prywatne. Jak podawali mieszkańcy, zwiększono wówczas trzykrotnie czynsz, a także zlikwidowano stanowisko dozorcy budynku. Negocjacje z nowym właścicielem, a także urzędem miasta, trwały kilka lat. Finalnie wydano opinię o możliwości zawalenia się budynku i nakazano wszystkim mieszkańcom jego opuszczenie[3]. Po wysiedleniu mieszkańców, budynku nie poddano renowacji. Ze względu na obecność lokatorów w jednym z mieszkań budynku, nie zabezpieczono jego reszty przed aktami wandalizmu oraz szabrowania[1].

Skłot Syrena[edytuj | edytuj kod]

10 marca 2011[4] grupa osób zajęła opuszczony już niemal budynek i rozpoczęła wewnątrz prace remontowe, które miały przystosować go do zamieszkania. Wówczas oficjalnie założono Autonomiczną Przestrzeń Inicjatyw Syrena. Miało to miejsce tydzień po zabójstwie Jolanty Brzeskiej, warszawskiej działaczki na rzecz praw lokatorów[5]. Jak można przeczytać na oficjalnej stronie skłotu: „przestrzeń funkcjonuje jako miejsce działań niekomercyjnych oraz wsparcia lokalnych inicjatyw i mieszkańców. Kolektyw Syrena używa przestrzeni jako źródła bezpośrednich interwencji i konfrontacji z polityką miasta oraz prywatnych inwestorów, którzy zgodnie z priorytetem zysku wspólnie negują prawa mieszkańców do miasta”[6].

Po pewnym czasie skłot, poza pełnieniem funkcji mieszkalnej, rozwinął również działalność społeczną na wielu polach. Organizowane są liczne warsztaty i zajęcia, w tym np. nauka języka rosyjskiego czy lekcje z języka polskiego dla obcokrajowców[4], ale również próby teatru ulicznego[7]. Odbywają się dyżury prawne dla lokatorów zagrożonych nieuzasadnionymi podwyżkami czynszu lub eksmisją. Raz w tygodniu każdy ma możliwość zjedzenia darmowego posiłku na skłocie. Poza tym mają tutaj miejsce spotkań różne inne formalne i nieformalne inicjatywy, jak np. Warszawska Kooperatywa Spożywców (posiadająca lokal m.in. przy ul. Wilczej 29a[8]), Warszawskie Stowarzyszenie Lokatorów[9]; pole dla swych działań znajdują działacze praw człowieka, inicjatyw pracowniczych czy inicjatyw na rzecz praw imigrantów[4].

W skłocie, poza przestrzenią mieszkalną, mieści się również m.in. szwalnia, pracownia rzeźby i sitodruku, szablonownia i pokój graficzny czy świetlica[4]. Prowadzony jest także darmowy sklep, w ramach którego, każdy ma możliwość pozostawienia nieużywanych rzeczy oraz wzięcia czego potrzebuje ze sklepu[10]. W bramie budynku znajduje się szafka jadłodzielni prowadzona przez Foodsharing Warszawa, w ramach której można zostawić jedzenie, które następnie zostaje przekazane potrzebującym[11]. Członkowie kolektywu prowadzą także warsztat rowerowy[12] oraz bibliotekę[13].

Przy skłocie, od maja 2016, funkcjonuje klubokawiarnia Cafe Kryzys. Jak piszą o sobie sami prowadzący, działa ona na zasadach anarchistycznej spółdzielni, co w praktyce oznacza brak hierarchicznej struktury organizacji. Lokal serwuje wegańskie dania oraz napoje, jak również sprzedaje książki. Odbywają się w nim także spotkania tematyczne[14][15][16].

Licytacja w 2014[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2014 w warszawskim sądzie miała odbyć się licytacja komornicza kamienicy przy ul. Wilczej 30. Interwencja komornicza wynikała ze zgłoszenia urzędu dzielnicy Śródmieście, wobec której właściciel kamienicy był zadłużony na kwotę 200 tys. zł za użytkowanie wieczyste[17]. 15 października przed skłotem odbyła się ok. 150-osobowa pikieta przeciwko licytacji kamienicy[18][19]. Licytacja ostatecznie się nie odbyła, ponieważ właściciel kamienicy zawarł z miastem umowę, na podstawie której miał spłacić zadłużenie w inny sposób (w tym 50 tys. zł od razu)[20][21].

Film[edytuj | edytuj kod]

W 2016, staraniem mieszkańców skłotu, powstał krótkometrażowy film dokumentalny o Syrenie pod tytułem House on Strike. W tym samym roku otrzymał główną nagrodę w kategorii film dokumentalny na Tolpuddle Radical Film Festival w Tolpuddle[22][23][24].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Natalia Bet, Zabytkowa kamienica straszy w centrum miasta [online], Życie Warszawy [dostęp 2020-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-04] (pol.).
  2. Historia naszej kamienicy [online] [dostęp 2020-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-27] (pol.).
  3. Oli, Gdzie indziej : Wilcza 30 - klimat przed Syreną [online], Gdzie indziej, 5 grudnia 2013 [dostęp 2020-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-24].
  4. a b c d Joanna Erbel, Jak Syrena demokratyzuje Warszawę?, „Magazyn Sztuki”, 2, Issuu, 2012, s. 66-71, ISSN 1231-6709 [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-26] (pol.).
  5. Nie ma Warszawy bez Syreny: Bądźmy razem! [online], Codziennik Feministyczny, 13 października 2014 [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-27] (pol.).
  6. O Syrenie [online], syrena.org, 27 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-27] (pol.).
  7. Sandra Wilk, SPACE_r albo Instrukcja obsługi Wilczej [online], www.rp.pl [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-27] (pol.).
  8. O nas [online], dobrze.waw.pl [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-27] (pol.).
  9. Urszula Szyperska, Lokatorzy łączcie się! [online], www.polityka.pl, 2012 [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu] (pol.).
  10. Darmowy sklep [online], syrena.org [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-27] (pol.).
  11. Jadłodzielnia [online], syrena.org [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-27] (pol.).
  12. Rowerownia Syrena [online], www.facebook.com [dostęp 2020-08-26] (pol.).
  13. Biblioteka [online], syrena.org [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-16] (pol.).
  14. Cafe Kryzys [online], syrena.org [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-22] (pol.).
  15. Przemysław Ziemichód, Cafe Kryzys. Jadłodajnia na skłocie, która wygląda lepiej niż niejeden modny bar [online], Warszawa Nasze Miasto, 2 czerwca 2016 [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-27] (pol.).
  16. Cafe Kryzys na skłocie Syrena: anarchiści otwierają klubokawiarnię [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu] (pol.).
  17. Nowicka do Gronkiewicz-Waltz: Uratujmy squat Syrena [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2020-08-25] [zarchiwizowane z adresu] (pol.).
  18. Squattersi kontra komornik: pikieta na Wilczej 30 [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2020-08-25] [zarchiwizowane z adresu] (pol.).
  19. Roman Pawłowski, Walka o skłot Syrena to test dla miasta [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2020-08-25] [zarchiwizowane z adresu] (pol.).
  20. Licytacja kamienicy ze squatem odwołana, elewacja zniszczona [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2020-08-25] [zarchiwizowane z adresu] (pol.).
  21. SYRENA ZOSTAJE! [online], squat.net [dostęp 2020-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-07] (pol.).
  22. House on Strike [online], en.labournet.tv [dostęp 2020-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-27] (ang.).
  23. Dokument o squacie Syrena nagrodzony na brytyjskim lewicowym festiwalu [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2020-08-27] [zarchiwizowane z adresu] (pol.).
  24. D. Polska, skłot od kuchni [online], i-D, 20 lipca 2016 [dostęp 2020-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-27] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]