System przenoszenia oporządzenia ALICE

All-Purpose Lightweight Individual Carrying Equipment (ALICE) – system przenoszenia oporządzenia osobistego Sił Zbrojnych USA. W użytku od roku 1973 do dziś (od 2004 tylko w czasie szkolenia). Następca systemów M1956 i M1967.

Historia

System ALICE wprowadzono do użytku 17 stycznia 1973^[1], po pracach trwających 7 lat. Zastępował on starsze systemy M-1956 Load-Carrying Equipment (LCE) i M-1967 Modernized Load-Carrying Equipment (MLCE)^[2]. Nowy system miał odciążyć żołnierza (zastosowano lżejsze elementy), a także być bardziej trwały (nylon zamiast bawełny). System ALICE przeznaczony był do użytku we wszystkich rodzajach klimatu, od Arktyki po dżunglę.

Następcami systemu ALICE były: IIFS oraz MOLLE.

Konstrukcja

Cały system składał się z dwóch zasadniczych elementów: pasoszelek (do przenoszenia podstawowego oporządzenia) i zasobnika (oporządzenie na dłuższe misje).

Pasoszelki (Individual Equipment)

Pasoszelki są modułowe, można dowolnie dobierać kieszenie i ładownice (wszystkie montowane są na specjalne klipsy). Pasoszelki zwykłego żołnierza zawierały: pas, szelki, ładownice na 3 magazynki do M16 (2 sztuki), tzw. kompasówkę, pokrowiec na manierkę M1961 i plastikowy pokrowiec na łopatkę składaną.

Pas (Belt)

Stworzono trzy generacje pasów: L-1, L-2 i tzw. L-3. Wszystkie wykonane są z zielonego grubego nylonu (elementy metalowe oksydowane są na czarno), różnią się zastosowaną klamrą:

L-1: klamra metalowa (lata 1973-1981)
L-2: zielona klamra plastikowa (od 1981)
L-3 (potocznie; naprawdę był to pas systemu IIFS z możliwością zastosowania w systemie ALICE): czarna klamra plastikowa typu Fastex (od 1988)^[3]

Pasy występowały w dwóch rozmiarach: Medium (talia poniżej 76 cm) i Large (talia powyżej 76 cm), pas miał ponadto regulację długości.

Szelki (Suspenders)

Tzw. szelki typu „Y” (ze względu na kształt) są koloru zielonego i posiadają cztery mocowania do pasa. Dwa z przodu i dwa z tyłu. Do szelek przypinano małą kieszeń na opatrunek osobisty lub busolę (tzw. kompasówka). Szelki nosiły oznaczenie LC-1, lecz w roku 1991 zmieniono je na LC-2 (bez widocznych zmian konstrukcyjnych). Szelki można regulować do wzrostu użytkownika.

Ładownica na magazynki (Case, Small Arms Ammunition)

Ładownica ma za zadanie pomieścić trzy 30 nabojowe magazynki do broni M16. Magazynki wewnątrz oddzielone są przegrodami, a całość zamykana jest klapą na plastikowy zatrzask. Ponadto ładownica ma po bokach małe kieszonki na granaty. Całość wykonana jest z zielonego nylonu.

Kieszeń na opatrunek osobisty/busolę (Case, Field First Aid Dressing)

Kieszeń ma za zadanie pomieścić standardowy opatrunek indywidualny lub standardową busolę US. Klapa zamykana jest na metalowy nap. Wykonana z zielonego nylonu i mocowana na szelkach.

Pokrowiec na manierkę M1961 (Cover, Water Canteen)

Pokrowiec wykonany jest z zielonego nylonu, a izolację stanowił przyjemny w dotyku „miś”. Pokrowiec mieści manierkę z kubkiem i posiada też kieszonkę na tabletki do oczyszczania wody. W 1975 wprowadzono pokrowiec z drobnymi zmianami konstrukcyjnymi (oznaczony LC-2).

Pokrowiec na saperkę składaną (Carrier, Entrenching Tool)

Pokrowiec na saperkę wykonano z tworzywa EVA w kolorze zielonym. Klapę zabezpieczającą zamykana na dwa metalowe napy. Mocowana do pasa za pomocą dwóch klipsów.

Inne elementy

Oprócz wymienionych elementów powstało też kilka przeznaczonych dla wyspecjalizowanych żołnierzy: np. apteczka Individual First Aid Kit, chlebak czy pokrowiec na manierkę o pojemności 2 kwart^[4].

Zasobnik (Existence Load)

Zasobnik systemu ALICE przeznaczony był do przenoszenia składał się z kilku elementów:

Stelaż metalowy (aluminiowy) – do niego przymocowywano poszczególne elementy.
Plecak (Field Pack) Medium – pojemność 22,5 kg. Posiada wiele kieszeni i przegród, m.in. na radio czy mapę. Na przestrzeni lat powstało wiele wersji plecaka. Plecak można nosić ze stelażem lub bez.
Plecak (Field Pack) Large – pojemność zwiększono do 32 kg. Przeznaczony na tereny arktyczne, gdzie jest potrzebna większa ilość sprzętu. Do plecaka zawsze mocowany jest stelaż.
Szelki – występowały dwie odmiany szelek. Z szybkim wypięciem i bez niego.
Pas biodrowy
Dodatkowa półka do stelażu – półka pozwalała na przenoszenie takich przedmiotów jak kanistry, skrzynki lub sprzęt radiowy.
Pokrowce maskujące – wraz z wejściem do armii amerykańskiej kamuflaży wprowadzono pokrowce maskujące do plecaka. Pokrowce występowały w kamuflażach: M81 Woodland, 6 Color Desert Pattern, 3 Color Desert Pattern i w kolorze białym.

Przypisy

↑ Metzger, E.: History Of The Development Of The LINCLOE Load-Carrying Equipment, July 1975.
↑ Gordon Rottman, Ron Volstad: Amerykański ekwipunek bojowy 1910-88. Warszawa: Bellona, s. 27, seria: Żołnierz i Broń, cz. 4. ISBN 83-7115-012-1.
↑ Oporządzenie ALICE. [dostęp 2012-01-21]. (pol.).
↑ Gordon Rottman, Ron Volstad: Amerykański ekwipunek bojowy 1910-88. Warszawa: Bellona, s. 39, seria: Żołnierz i Broń, cz. 4. ISBN 83-7115-012-1.

Bibliografia

ALICE Load Carrying Equipment. [dostęp 2012-01-21]. (ang.).

[1] Metzger, E.: History Of The Development Of The LINCLOE Load-Carrying Equipment, July 1975.

[2] Gordon Rottman, Ron Volstad: Amerykański ekwipunek bojowy 1910-88. Warszawa: Bellona, s. 27, seria: Żołnierz i Broń, cz. 4. ISBN 83-7115-012-1.

[3] Oporządzenie ALICE. [dostęp 2012-01-21]. (pol.).

[4] Gordon Rottman, Ron Volstad: Amerykański ekwipunek bojowy 1910-88. Warszawa: Bellona, s. 39, seria: Żołnierz i Broń, cz. 4. ISBN 83-7115-012-1.

[1]

[2]

[3]

[4]