Przejdź do zawartości

System senioralny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

System senioralny – określenie sposobu nadawania, posiadania i korzystania z ziemi w Nowej Francji.

Senior otrzymywał ziemię z nadania królewskiego; miał obowiązek ją zagospodarować. Ziemie seniora dzieliło się na jego domenę własną oraz domenę pośrednią, którą senior oddawał w użytkowanie przybyłym z nim rolnikom.

Senior, zobowiązany do złożenia aktu poddańczego, był kontrolowany przez państwo; rolnicy składali seniorom deklarację uznania praw własności seniora do nadanej ziemi.

Dochodami seniora były uiszczane przez rolników renty senioralne, podatek od sprzedaży gruntów przez kolonistów (1/12 sumy) oraz zastrzeżone dla niego prawo do wyrębu lasów, korzystanie z zysków z młyna oraz pańszczyzna (stosowana rzadko).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Grabowski Jan, Historia Kanady, Warszawa 2001, s. 55-57.
  • Zins Henryk, Historia Kanady, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1975, s. 48.