Szałamaja

Kobieta grająca na szałamai basowej, (Tobias Stimmer ok. 1500)

Szałamaje Michael Praetorius Syntagma musicum (1619)

Szałamaja – dawny instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych, ze stroikiem podwójnym; podobny do oboju. Powstał ok. XIII wieku we Francji. Używany od średniowiecza do XVIII w.

Była to piszczałka z bocznymi otworami i podwójnym stroikiem. W Europie znana od wczesnego średniowiecza w różnych odmianach i wielkościach (większe odmiany nosiły nazwę pomort). Ok. poł. XVII wieku wykształcił się z niej obój, który wyparł ją w XVIII w.

Bibliografia

• Danuta Szlagowska Muzyka baroku [w:] Nowa encyklopedia powszechna PWN

Zobacz też

• surma