Przejdź do zawartości

Szafran żółtokwiatowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szafran żółtokwiatowy
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

kosaćcowate

Rodzaj

szafran

Gatunek

szafran żółtokwiatowy

Nazwa systematyczna
Crocus flavus Weston
Bot. Univ. 2: 237 (1771)
Synonimy
  • Crocus aureus Sm. in J.Sibthorp & J.E.Smith

Szafran zółtokwiatowy[3], szafran żółty, krokus żółty, k. złocisty, (Crocus flavus West.) – gatunek rośliny z rodziny kosaćcowatych (Iridaceae). Pochodzi z obszaru śródziemnomorskiego[4]. Jest uprawiany jako roślina ozdobna.

Morfologia i biologia

[edytuj | edytuj kod]

Pod ziemią posiada bulwocebule, z których na wiosnę, jeszcze przed rozwojem liści wyrastają złocistożółte kwiaty. Otoczone błoniastą pochewką liście rozwijają się w pełni dopiero po przekwitnieniu. Są wąskie i rynienkowate. Cała roślina ma wysokość ok. 10 cm.

Zastosowanie i uprawa

[edytuj | edytuj kod]
  • Zastosowanie. Nadaje się do ogródków skalnych, na rabaty i obrzeża rabat. Może też być uprawiany na trawniku. Najbardziej efektownie wygląda uprawiany w grupkach. Może być również pędzony w szklarni.
  • Najlepiej rośnie na próchniczno-piaszczystej glebie i w pełnym słońcu[5]. Rozmnaża się go przez przybyszowe bulwki, lub z nasion[4]. Przystosowany jest do rejonów o cieplejszym klimacie, jednak dobrze przetrzymuje u nas zimę, aby zaś nie przemarzał przy bezśnieżnej a mroźnej zimie, należy go przed zimą okryć (np. ściółką), na wiosnę zaś przed zakwitnięciem ściągnąć okrycie[4][5].
Morfologia

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-09] (ang.).
  3. Gawryś Wiesław: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina Botanica, 2008. ISBN 978-83-925110-5-2.
  4. a b c Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  5. a b Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.