Szaniec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ten artykuł dotyczy fortyfikacji. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.
Szaniec
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Szaniec

Szaniec – doraźna ziemna fortyfikacja polowa zawierająca wał obronny i fosę, stosowana od XVII wieku[1] do końca XIX wieku. Szańce były budowane przez wojska na obszarze toczonych bitew jako element umocnień służących do osłony stanowisk artyleryjskich[2] lub na przedpolu obleganych twierdz. Przy ich budowie stosowano zróżnicowane narysy i profile[1].

Szańce o profilach zamkniętych[2]:

o profilach otwartych[2]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Ryszard Henryk Bochenek: 1000 słów o inżynierii i fortyfikacjach. Warszawa: Wydawnictwo Ministra Obrony Narodowej, 1989, s. 253. ISBN 83-11-07423-2.
  2. ↑ a b c Encyklopedia wojskowa tom II (N-Ż), Wydawnictwo Naukowe PWN i Wydawnictwo Bellona wyd. 2007, s. 348

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szaniec&oldid=56983870”