Szaniec
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szaniec – ziemna fortyfikacja polowa składająca się z dwóch elementów: wału i fosy.
Przy ich budowie stosowano zróżnicowane narysy i profile.
Szańce o profilach zamkniętych:
o profilach otwartych:
Szańce stosowano jako element umocnień służących do osłony stanowisk artyleryjskich do końca XIX wieku.
Bibliografia[edytuj]
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 153. ISBN 83-85001-89-1.
