Szaniec
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Szaniec – doraźna ziemna fortyfikacja polowa zawierająca wał obronny i fosę, stosowana od XVII wieku[1] do końca XIX wieku. Szańce były budowane przez wojska na obszarze toczonych bitew jako element umocnień służących do osłony stanowisk artyleryjskich[2] lub na przedpolu obleganych twierdz. Przy ich budowie stosowano zróżnicowane narysy i profile[1].
Szańce o profilach zamkniętych[2]:
o profilach otwartych[2]:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Ryszard Henryk Bochenek: 1000 słów o inżynierii i fortyfikacjach. Warszawa: Wydawnictwo Ministra Obrony Narodowej, 1989, s. 253. ISBN 83-11-07423-2.
- ↑ a b c Encyklopedia wojskowa tom II (N-Ż), Wydawnictwo Naukowe PWN i Wydawnictwo Bellona wyd. 2007, s. 348
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 153. ISBN 83-85001-89-1.