Szczelina nad Zagonem
Na mapach: 
49°14′49″N 19°54′47″E/49,246819 19,913142
49°14′49″N 19°54′47″E/49,246819 19,913142| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
12 m |
| Głębokość |
7,5 m |
| Deniwelacja |
7,5 m |
| Wysokość otworów |
1628 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
380 m |
| Ekspozycja otworów |
ku W |
| Data odkrycia |
5 lipca 1959 roku |
| Odkrywca |
M. Kruczek i S. Wójcik |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.D-12.18 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′49″N 19°54′47″E/49,246819 19,913142
| |
Szczelina nad Zagonem – jaskinia w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się we wschodnim stoku Zagonnej Turni, w pobliżu Jaskini nad Zagonem, na wysokości 1628 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 12 metrów, a jej deniwelacja 7,5 metra[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi 4-metrowa studzienka zaczynająca się w szczelinowym, szerokim otworze wejściowym i przechodząca w stromą, kilkumetrową pochylnię[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków, Ściany są suche, rosną na nich mchy, wątrobowce, porosty i paprocie[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię prawdopodobnie odkryli w lipcu 1959 roku M. Kruczek i S. Wójcik z Zakopanego[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 27 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-27].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-06-18].