Szczelina w Łysych Skałach Pierwsza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szczelina w Łysych Skałach Pierwsza
Ilustracja
Plan
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Jerzmanowice, Dolina Szklarki

Właściciel

prywatny

Długość

2 m

Deniwelacja

0

Wysokość otworów

460 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

80 m

Ekspozycja otworów

ku NE

Kod

J.Olk.I-08.67

Położenie na mapie gminy Jerzmanowice-Przeginia
Mapa konturowa gminy Jerzmanowice-Przeginia, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Szczelina w Łysych Skałach Pierwsza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Szczelina w Łysych Skałach Pierwsza”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Szczelina w Łysych Skałach Pierwsza”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Szczelina w Łysych Skałach Pierwsza”
Ziemia50°11′56″N 19°43′33″E/50,198833 19,725917
Strona internetowa

Szczelina w Łysych Skałach Pierwszaszczelina w Łysych Skałach wznoszących się w orograficznie prawych zboczach Doliny Szklarki[1]. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Olkuskiej wchodzący w skład Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2], administracyjnie znajduje się we wsi Jerzmanowice w gminie Zabierzów, w powiecie krakowskim, w województwie małopolskim[3].

Jest to szczelina między dwoma skałami w północnej części Łysych Zębów. Jej ukryty za załomem skały otwór ma szerokość 0,4 m i wysokość i 2,2 m. Znajdujący się za nim korytarzyk po niespełna 2 m zwęża się i przechodzi w niedostępną szczelinę ślepo kończącą się w odległości 3 m od otworu[1].

Szczelina powstała w wapieniach późnej jury i jest pochodzenia grawitacyjnego. Jej dno przykrywa wapienny gruz zmieszany z glebą. Na jej ścianach miejscami jest nieco grzybków naciekowych, skonsolidowanego mleka wapiennego i epigentycznych krzemionkowych naskorupień. Jest w całości widna i poddana wpływom środowiska zewnętrznego. Brak przewiewu. Na ścianach szczeliny rozwijają się glony, mchy i porosty, a w korytarzyku występują owady i ślimaki[1].

Szczelina nie była wzmiankowana w literaturze. Po raz pierwszy opisała ją Izabelle Luty. Ona też w sierpniu 2015 r. sporządziła jej plan[1].

Otwór

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Izabella Nowak, Szczelina w Łysych Skałach I [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2020-11-25].
  2. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
  3. Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2020-03-14].