Szczelina za Okrętem I
49°15′05″N 19°51′32″E/49,251439 19,858794| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
13,5 m |
| Deniwelacja |
3,5 m |
| Wysokość otworów |
1109 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
129 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SW |
| Data odkrycia |
8 października 1933 roku |
| Odkrywca |
Stefan Zwoliński i Jerzy Zahorski |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.D-08.46 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°15′05″N 19°51′32″E/49,251439 19,858794
| |
Szczelina za Okrętem I – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej położone jest w Organach, w żlebie opadającym z Okrętu, w pobliżu Szczeliny za Okrętem II, na wysokości 1109 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 13,5 metrów, a jej deniwelacja 3,5 metra[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi duża, podłużna sala, do której prowadzi obszerny otwór wejściowy. Odchodzą z niej dwa krótkie ciągi: 1-metrowy korytarzyk i niewielka nyża[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są suche, rosną na nich mchy, trawy, porosty i glony[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli Stefan Zwoliński i Jerzy Zahorski w październiku 1933 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-06-01].