Sześcioszpar szary

Sześcioszpar szary
	Hexanchus griseus
	(Bonnaterre, 1788)
	; Hexanchus griseus, rys. dr Tony Ayling
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	chrzęstnoszkieletowe
Podgromada	spodouste
Rząd	sześcioszparokształtne
Rodzina	sześcioszparowate
Rodzaj	Hexanchus
Gatunek	sześcioszpar szary
Synonimy
	Hexanchus corinum Jordan & Gilbert, 1880; Hexanchus corinus Jordan & Gilbert, 1880; Hexanchus griseus australis de Buen, 1960; Monopterinus griseus (Bonnaterre, 1788); Notidanus griseus (Bonnaterre, 1788); Notidanus monge Risso, 1827; Notidanus vulgaris Perez Canto, 1886; Squalus griseus Bonnaterre, 1788; Squalus vacca Bloch & Schneider, 1801;
	Hexanchus corinum Jordan & Gilbert, 1880; Hexanchus corinus Jordan & Gilbert, 1880; Hexanchus griseus australis de Buen, 1960; Monopterinus griseus (Bonnaterre, 1788); Notidanus griseus (Bonnaterre, 1788); Notidanus monge Risso, 1827; Notidanus vulgaris Perez Canto, 1886; Squalus griseus Bonnaterre, 1788; Squalus vacca Bloch & Schneider, 1801;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; bliski zagrożenia
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sześcioszpar szary^[3], sześcioszpar^[4], rekin szary^[5]^[6]^[7] (Hexanchus griseus) – gatunek drapieżnego, morskiego rekina sześcioszparokształtnego z rodziny sześcioszparowatych (Hexanchidae).

Opis

Jedna, mała płetwa grzbietowa w tylnej części tułowia, płetwa odbytowa bardzo mała, długi ogon z niezbyt dużą płetwą ogonową. Sześć szpar skrzelowych. Barwa szara, grzbiet znacznie ciemniejszy z przejściem do brązu. Boki dość jasne. Brak przesłony migawkowej. Tryskawka zaokrąglona. Prowadzi samotniczy, przydenny i nocny tryb życia.

Wielkość

Długość ciała przeciętnie 3 m, maksymalnie 5,9 m^[8], dymorfizm płciowy pod względem wielkości niewyraźny.

Występowanie

Wody przybrzeżne strefy tropikalnej do umiarkowanej wszystkich kontynentów, także przy większych wyspach oceanicznych. Nie występuje w wodach polarnych.

Pokarm

Głównie ryby, rzadziej morskie stawonogi, np. kraby, a także, choć rzadko, foki.

Środowisko

Wyłącznie morskie wody, przybrzeżne, od powierzchniowych do głębokości 2000 m.

Rozmnażanie

Jajożyworodne, samica rodzi od 22 do 108 młodych o długości ciała 40–60 cm.

Ataki na ludzi

Nie atakuje, poza sporadycznymi przypadkami sprowokowania go.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Hexanchus griseus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Hexanchus griseus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.
↑ Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.
↑ Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, seria: Mały słownik zoologiczny.
↑ Jerzy Gronau: Słownik nazw ryb. Kraków: Księgarnia Akademicka, 1994. ISBN 83-901154-9-2.
↑ Biologia. Multimedialna encyklopedia PWN Edycja 2.0. pwn.pl Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-61492-24-5.
↑ Hexanchus griseus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 21 sierpnia 2010]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Leonardo Compagno et al, 1999. Rekiny. Cibet.
Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.

[itis-1] Hexanchus griseus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Hexanchus griseus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[RM-3] Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.

[Grabda-4] Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.

[mszR-5] Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, seria: Mały słownik zoologiczny.

[Gronau-6] Jerzy Gronau: Słownik nazw ryb. Kraków: Księgarnia Akademicka, 1994. ISBN 83-901154-9-2.

[PWN2008-7] Biologia. Multimedialna encyklopedia PWN Edycja 2.0. pwn.pl Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-61492-24-5.

[Fishbase-8] Hexanchus griseus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 21 sierpnia 2010]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]