Przejdź do zawartości

Szebeka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
24-działowa francuska szebeka z połowy XVIII wieku (model muzealny)

Szebekastatek żaglowo-wiosłowy o 2-3 masztach z ożaglowaniem łacińskim, popularny w basenie Morza Śródziemnego od XVII do XIX wieku.

Wczesne szebeki, pochodne od wiosłowej galery, posiadały 30-40 par wioseł, później ich liczbę zmniejszono do 9-10. Duża zwrotność, szybkość i stosunkowo silne uzbrojenie (24-28 dział), a także możliwość uniezależnienia od wiatru, wpłynęły na znaczne rozpowszechnienie tego typu żaglowca wśród śródziemnomorskich piratów i korsarzy. Ze względu na niewielką ładowność szebeki miały ograniczony promień działania, operując zwykle w niewielkiej odległości od lądu. Wykorzystywano je w celach zarówno wojennych, jak handlowych.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]