Szpic miniaturowy
| |
| Inne nazwy |
Toy Spitz, Pomeranian, |
|---|---|
| Kraj patronacki |
Niemcy |
| Kraj pochodzenia | |
| Wymiary | |
| Wysokość |
max. 24 cm |
| Masa |
max. 4 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa V, Sekcja 4, |
| AKC |
Toy |
| ANKC |
Grupa 1 (Toys) |
| CKC |
Grupa 5 – Toys |
| KC(UK) |
Toy |
| NZKC |
Toy |
| UKC |
Companion Breeds (pies do towarzystwa) |
Szpic miniaturowy, pomeranian – rasa psa, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji szpiców europejskich. Nazwa bierze się od Pomeranii, czyli po polsku Pomorza. Typ lisowaty[1].
Krótki rys historyczny[edytuj | edytuj kod]
Początki istnienia pomeraniana, podobnie jak i innych szpiców, sięgają epoki kamienia. Wykopaliska na torfowiskach na terenie dzisiejszych północnych Niemiec odkryły niemal doskonale zachowane okazy, które wydają się być najstarszymi przodkami obecnych ras[2]. Jedna z teorii pochodzenia współczesnej rasy mówi, że na południowo-zachodnie wybrzeże Bałtyku pomeraniany zostały sprowadzone ze Skandynawii. Nazwa pomeranian oznacza bowiem psa z Pomorza, na które psy te przywędrowały z woźnicami.
Użytkowość[edytuj | edytuj kod]
Pies do towarzystwa. Nadaje się dla domatora. Jest psem jednego pana, bardzo się przywiązuje, ale też często nie można nad nim zapanować. Można z nim uprawiać psie sporty np. agility, obedience lub taniec z psem.
Charakter[edytuj | edytuj kod]
Szpic miniaturowy pomeranian ma wesołe usposobienie i żywy temperament. Jest ruchliwy, ciekawski, wszędobylski i chętny do zabawy. Bardzo przywiązany do opiekuna, wrażliwy i oddany, nie lubi zostawać na długo sam[3].
Szata i umaszczenie[edytuj | edytuj kod]
Dopuszczalna jest szeroka gama typów umaszczenia: czarna, brązowa, biała, pomarańczowa, szara cieniowana (wilczasta). Również inne maści - wszystkie odcienie kolorów, takie jak: kremowy, kremowo-śniady, pomarańczowo-śniady, czarny podpalany oraz łaciaty (z dominującą bielą).
Utrzymanie[edytuj | edytuj kod]
Wymaga regularnego trymowania oraz wyczesywania sierści. Szatę należy szczotkować szczotką ze sztywnego włosia. W okresie linienia należy kąpać psa w ciepłej wodzie, aby pozbyć się martwego włosa.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 126.
- ↑ D. Grandjean, F. Haymann, The Dog Encyclopaedia, 2010, s. 242.
- ↑ SZPIC MINIATUROWY POMERANIAN - cena, szczenię - Psy.pl, Wszystko, co warto wiedzieć o psach [dostęp 2020-12-07] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Eva-Maria Krämer, Rasy psów, Oficyna Wydawnicza Multico, Warszawa 2003
- Hans Räber, Encyklopedia psów rasowych tom I, Oficyna Wydawnicza Multico, Warszawa 1999
- Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy „Bellona”, 2001. ISBN 83-11-09354-7.