Przejdź do zawartości

Szylkret

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ozdoba z szylkretu

Szylkret – materiał dekoracyjny z rogowych płytek pokrywających pancerz żółwi szylkretowych (Eretmochelys imbricata), występujących w tropikalnych rafach wszystkich oceanów.

Do celów zdobniczych wykorzystuje się grube płytki pancerza grzbietowego zwane karapaksem. Mają one barwę bursztynową lub jasnobrunatną z ciemnobrunatnymi plamkami lub pasmami. Wykorzystuje się też płytki z pancerza brzusznego zwanego plastronem o jednolitej, żółtej barwie[1].

Szylkret składa się głównie z keratyn, cechuje się niezbyt dużą twardością (w skali Mohsa ok. 2,5)[2], jest elastyczny, przeświecający, mięknie w podwyższonej temperaturze i daje się wtedy łatwo modelować[1]. W wysokiej temperaturze stapia się tworząc masę. Daje się polerować[3].

Ze względu na swoje ubarwienie już od starożytności był wykorzystywany do wyrobu drobnej galanterii (zwłaszcza dekoracyjnej). Popularny w XVII i XVIII wieku w Europie, wykorzystywany w różnych technikach zdobniczych między innymi do dekoracji mebli (markieteria), drobnych przedmiotów jak wachlarze, puzderka, tabakiery[2].

Obecnie rzadko stosowany, Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznała go za gatunek krytycznie zagrożony wyginięciem[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Sztuka świata. T. 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, ISBN 978-83-213-4726-4.
  2. a b Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007.
  3. Krystyna Zwolińska, Zasław Malicki: Mały słownik terminów plastycznych. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1974.
  4. Zagrożone gatunki zwierząt w Polsce i na Świecie. [dostęp 2021-03-27].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]