TM-62M
 Nieuzbrojona mina TM-62M | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Dane techniczne | |
| Zapalnik |
MWCz-62 |
| Masa |
9,5 kg |
| Wysokość |
88 mm |
| Średnica |
320 mm |
| Korpus |
z blachy stalowej |
| Materiał wybuchowy | |
| Użytkownicy | |
| Armia Radziecka, Wojsko Polskie | |
.jpg)
TM-62M (ros. ТМ-62М) – radziecka mina przeciwpancerna, udoskonalona wersja miny TM-57. Znajduje się w uzbrojeniu Wojska Polskiego i była w Polsce produkowana na licencji.
TM-62M jest miną o działaniu naciskowym przeznaczoną do niszczenia układów jezdnych bojowych wozów. Za względu na konstrukcje zapalnika MWCz-62, minę można stosować do mechanicznego ustawiania. TM-62M ma korpus tłoczony z blachy stalowej zawierający 7,0 kg trotylu lub mieszanki MS. W centralnej części miny znajduje się zapalnik naciskowy MWCz-62 (w Polsce stosowany jest także zapalnik magnetyczno-naciskowy ZMN). W kadłubie jest tuleja z gwintem górnym do wkręcenia zapalnika i dolnym do wkręcenia nakrętki umocowującej detonator pośredni. Kadłub miny wypełniony jest mieszanką MS (7,5 kg) i detonatorem pośrednim. Nacisk potrzebny do zadziałania miny wynosi 200-500 kg. Minę można uzbroić zapalnikiem naciskowego działania MWCz-62[1]. Zapalnik MWCz-62 składa się z kadłuba z przyciskiem, zegarowego mechanizmu zabezpieczającego, mechanizmu uderzeniowego zapalnika, zapału M-1, nakrętki ochronnej z pobudzaczem oraz bezpiecznika transportowego. Do przestawienia mechanizmu uderzeniowego zapalnika z położenia transportowego w bojowe, służy bezpiecznik zegarowy uruchamiany za pomocą przycisku z opóźnieniem wynoszącym 1,5 - 2 minut[2].
Miny TM-62M mogą być ustawiane ręcznie, z pochylni minerskich lub przy pomocy ustawiaczy min PMR-3, GMZ-3 lub SUM-Kalina.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dakudowicz (przew.) 2000 ↓, s. 398.
- ↑ Dakudowicz (przew.) 2000 ↓, s. 398–399.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Dakudowicz (przew.): Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych. Warszawa: Dowództwo Wojsk Lądowych. Wyższa Szkoła Oficerska im. Tadeusza Kościuszki, 2000.
- Jerzy Garstka. Miny przeciwpancerne Wojska Polskiego z lat 1945-1997. Część I. Miny klasyczne. „Nowa Technika Wojskowa”. 1998. Nr. 11. s. s. 20-23. ISSN 1230-1655.