Tadeusz Kowalczyk (1933–2022)
| Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1933 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 maja 2022 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, rolnik |
| Stanowisko |
poseł na Sejm X i I kadencji (1989–1993) |
| Odznaczenia | |
 
| |
Tadeusz Kowalczyk (ur. 5 stycznia 1933 w Bielinach, zm. 15 maja 2022[1] w Kielcach[2]) – polski rolnik i polityk, poseł na Sejm X i I kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Franciszka i Józefy[3]. Studiował historię na Uniwersytecie Łódzkim[4]. Prowadził indywidualne gospodarstwo rolne, uzyskał dyplom mistrza pszczelarskiego[5]. Działał w Niezależnym Samorządnym Związku Zawodowym Rolników Indywidualnych „Solidarność”[6]. Przewodniczył radzie wojewódzkiej NSZZ RI „S” Ziemia Kielecka oraz wchodził w skład prezydium związku. Pełnił funkcję prezesa gminnego zarządu Polskiego Związku Pszczelarskiego.
W wyborach w 1989 uzyskał mandat posła na Sejm X kadencji z okręgu pińczowskiego z ramienia Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”. Należał do Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, był m.in. członkiem Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej, Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich, Komisji Sprawiedliwości[5]. Po jego wystąpieniu, w którym zarzucił funkcjonariuszom Służby Bezpieczeństwa zamordowanie około 100 osób, została powołana tzw. komisja Rokity[6]. W wyborach w 1991 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję. Kandydował w okręgu kieleckim z ramienia Porozumienia Ludowego będąc członkiem Polskiego Stronnictwa Ludowego „Solidarność”. Od 1992 był członkiem klubu parlamentarnego Konwencja Polska. Pracował w Komisji Spraw Zagranicznych, Komisji Stosunków Gospodarczych z Zagranicą i Gospodarki Morskiej oraz Komisji do Spraw Układu Europejskiego[4].
Po 1993 wycofał się z aktywnej działalności politycznej. Przeszedł na emeryturę, kierował Świętokrzyską Fundacją Rozwoju Organizacji Gospodarczych Rolników w Modliszewicach[6].
Został pochowany w Bielinach[7].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]W 2014 został laureatem nagrody honorowej „Świadek Historii” przyznanej przez Instytut Pamięci Narodowej[8]. W 2016 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Radosław Podsiadły: Nie żyje były poseł Tadeusz Kowalczyk. radio.kielce.pl, 17 maja 2022. [dostęp 2022-05-17].
- ↑ Tadeusz Kowalczyk. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2022-11-01].
- ↑ Informacje w BIP IPN. [dostęp 2022-05-19].
- ↑ a b Strona sejmowa posła I kadencji. [dostęp 2015-09-05].
- ↑ a b Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2015-09-05].
- ↑ a b c Była drużyna, „Gazeta Wyborcza” z 9 i 16 września 1999.
- ↑ Ostatnia droga posła Tadeusza Kowalczyka. „Był człowiekiem odważnym, idealistą”. wyborcza.pl, 24 maja 2022. [dostęp 2022-11-01].
- ↑ W Krakowie wręczono nagrody honorowe „Świadek Historii”. Instytut Pamięci Narodowej, 23 czerwca 2021. [dostęp 2021-10-26].
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 1021