Tadeusz Strulak
| Data i miejsce urodzenia |
10 lipca 1932 |
|---|---|
| Ambasador PRL/RP przy Biurze ONZ w Wiedniu | |
| Okres |
od 1987 |
| Poprzednik | |
| Ambasador RP w Libanie | |
| Okres |
od 18 grudnia 1997 |
| Poprzednik |
Piotr Kowalski (chargé d’affaires) |
| Następca |
Lidia Milka-Wieczorkiewicz (chargé d’affaires) |
| Odznaczenia | |
   
| |
Tadeusz Strulak (ur. 10 lipca 1932 w Warszawie)[1] – polski urzędnik i dyplomata, ambasador przy Biurze ONZ w Wiedniu i w Libanie (1997–1999).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Lata okupacji wojennej spędził w Warszawie. Po wojnie ukończył Szkołę Główną Służby Zagranicznej (1956). Potem został przyjęty do Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Przebywał m.in. w Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Wietnamie w 1955, w Dżakarcie (1958–1960), Nowym Delhi (1961–1965), Ankarze (1968–1969), Stałym Przedstawicielstwie przy ONZ w Nowym Jorku, gdzie był jednocześnie przedstawicielem Polski w Komitecie Dekolonizacji ONZ (1969–1972)[2], przedstawiciel przy Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej[3]. Przewodniczący delegacji polskiej na wiedeńskie rokowania rozbrojeniowe (1974–1975, 1977–1981, 1987–1989). Wicedyrektor departamentów: studiów i planowania (1975–1977) oraz międzynarodowych organizacji (1982–1986). Ambasador przy Biurze ONZ i innych organizacjach międzynarodowych w Wiedniu (1987–1990), członek Rady Konsultatywnej do spraw Rozbrojenia przy Sekretarzu Generalnym ONZ (1983–1991), doradca, a następnie starszy doradca ministra w Departamencie Systemu NZ, szef zespołu nieproliferacji i kontroli eksportu (1991–1997). Od 1997 do 1999 ambasador RP w Libanie[4][1]. Członek PZPR od 1960 roku.
Mieszkaniec Konstancina-Jeziorny[2].
Według materiałów zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej był w latach 1955-1969 zarejestrowany jako kontakt informacyjny Służby Bezpieczeństwa PRL o pseudonimie "Ganges" i "Leon"[5].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaka „Zasłużony Pracownik Służby Dyplomatyczno-Konsularnej”
Źródło[6]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1262-1263
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Barbara Wizimirska (red.), Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej, Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, 1998, s. 330, ISSN 1230-4794.
- ↑ a b Archiwum Historii Mówionej - Tadeusz Strulak [online], www.1944.pl [dostęp 2019-01-26] (ang.).
- ↑ Tadeusz Strulak, The Nuclear Suppliers Group, „The Nonproliferation Review”, 1993.
- ↑ Historii stosunków dwustronnych [*] [online], bejrut.msz.gov.pl [dostęp 2019-01-26].
- ↑ Informacje w inwentarzu IPN
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1262-1263
- Absolwenci Szkoły Głównej Służby Zagranicznej
- Ambasadorowie III Rzeczypospolitej
- Ambasadorowie Polski przy ONZ
- Ambasadorowie Polski w Libanie
- Ambasadorowie PRL
- Działacze PZPR
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Ludzie związani z Ankarą
- Ludzie związani z Dżakartą
- Ludzie związani z Konstancinem-Jeziorną
- Ludzie związani z Nowym Delhi
- Ludzie związani z Nowym Jorkiem
- Ludzie związani z Trypolisem
- Ludzie związani z Wiedniem
- Odznaczeni Brązowym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Tajni współpracownicy Służby Bezpieczeństwa PRL
- Urodzeni w 1932
- Urzędnicy Ministerstwa Spraw Zagranicznych (III Rzeczpospolita)
- Urzędnicy Ministerstwa Spraw Zagranicznych (Polska Ludowa)