Talia (anatomia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Talia
waist
Ilustracja
Talia u czlowieka

Talia – naturalna linia na brzuchu pomiędzy klatką piersiową a kością biodrową.

Anatomia[edytuj | edytuj kod]

Talia jest to miejsce pomiędzy dolną krawędzią łuków żebrowych a górną krawędzią talerzy biodrowych, stanowiąca miejsce najmniejszego obwodu ciała u osób o prawidłowej masie ciała[1].

Pomiar talii[edytuj | edytuj kod]

Pomiaru talii dokonuje przy użyciu centymetra krawieckiego lub taśmy antropometrycznej na wysokości 2,5 cm powyżej pępka[1][2].

Dymorfizm płciowy[edytuj | edytuj kod]

W zakresie talii u ludzi występuje dymorfizm płciowy, u kobiet talia jest węższa w stosunku do wzrostu niż u mężczyzn[3].

Znaczenie kliniczne[edytuj | edytuj kod]

Wzrost obwodu talii o 1 cm związany jest z 2% wzrostem ryzyka, a wskaźnika talia-do-bioder (WHR) o 0,01 związany jest z 5% wzrostem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych[4].

Klasyfikacja otyłości w zależności od wskaźnika obwodu talii[5]
Stopień otyłości kobiety
[cm]
mężczyzny
[cm]
Ryzyko
Norma < 80 < 94 niewielkie
Nadwaga 80–88 94–102 nieznacznie
podwyższone
Otyłość > 89 > 102 podwyższone

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Izabela Banaś, Przemysław Kardas. Pomiar obwodu talii u dzieci i młodzieży narzędziem przesiewowym oceny czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. „Forum Medycyny Rodzinnej”. 5 (3), 2011. 
  2. Maria Kózka, Lucyna Płaszewska-Żywko: Procedury pielęgniarskie. Warszawa: PZWL, 2015, s. 360-361. ISBN 978-83-200-4375-4.
  3. Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka. T. I. Warszawa: PZWL, 1992, s. 172-173. ISBN 83-200-1461-1.
  4. L. de Koning, AT. Merchant, J. Pogue, SS. Anand. Waist circumference and waist-to-hip ratio as predictors of cardiovascular events: meta-regression analysis of prospective studies.. „Eur Heart J”. 28 (7), s. 850-6, Apr 2007. DOI: 10.1093/eurheartj/ehm026. PMID: 17403720. 
  5. Ida Kinalska, Anna Popławska-Kita, Beata Telejko, Maciej Kinalski, Anna Zonenberg. Otyłość a zaburzenia przemiany węglowodanowej. „Endokrynologia, Otyłość, Zaburzenia Przemiany Materii”. 2 (3), s. 94-101, 2006. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]