Tenia (architektura)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rozmieszczenie tenii w porządku doryckim

Tenia, taenia (gr. tainia – pasek) – element architektoniczny belkowania w postaci wąskiej, poziomej listwy dzielącej[1][2][3].

W architekturze klasycznej stosowana jako listwa o profilu graniastym, oddzielająca architraw od fryzu. W porządku doryckim wąska i płaska pomiędzy regulą a tryglifami. W jońskim tworząca jeden z trzech podziałów architrawu – szersza, profilowana, czasem zdobiona kimationem; podobnie w porządku korynckim[1][2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 414. ISBN 83-01-12365-6.
  2. a b Encyklopedia sztuki starożytnej. Warszawa: PWN, 1998, s. 563. ISBN 83-01-12466-0.
  3. Stefan Parnicki-Pudełko: Architektura starożytnej Grecji. Warszawa: Arkady, 1985. ISBN 83-213-3179-3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]