Przejdź do zawartości

Teresa Głąbówna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teresa Głąbówna
Data i miejsce urodzenia

23 stycznia 1953
Kraków

Data śmierci

22 listopada 2016

Instrumenty

skrzypce

Zawód

skrzypaczka, profesor

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Teresa Głąbówna (ur. 23 stycznia 1953 w Krakowie, zm. 22 listopada 2016) – polska skrzypaczka i pedagog Akademii Muzycznej w Krakowie[1]. Siostra pianistki Elżbiety Głąbówny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiowała w krakowskiej Akademii Muzycznej, którą ukończyła w 1975 pod kierunkiem profesor Eugenii Umińskiej[1]. W 1980 uzyskała dyplom z najwyższym wyróżnieniem w Królewskim Konserwatorium w Brukseli[1]. Studia kontynuowała pod kierunkiem Henryka Szerynga w Genewie.

Laureatka prestiżowych konkursów skrzypcowych, m.in. konkursu im. Królowej Elżbiety w Brukseli (1980, brązowy medal)[1], konkursu im. Nicolo Paganiniego w Genui (1972, V nagroda) oraz konkursu im. Jeana Sibeliusa w Helsinkach (1975, dyplom honorowy)[1]. Uczestniczyła w pracach wielu ogólnopolskich konkursów altówkowych i skrzypcowych[1].

Przez kilkanaście lat kierowała Katedrą Skrzypiec i Altówki w krakowskiej Akademii Muzycznej (1993–2005), pełniła też funkcję prodziekana Wydziału Instrumentalnego (1981–1984) i była wieloletnim członkiem Senatu. W 1990 otrzymała tytuł profesora sztuk muzycznych[2].

Została pochowana 2 grudnia 2016 na cmentarzu Rakowickim w grobie rodzinnym[3].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[4][5]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Zmarła prof. Teresa Głąbówna. Radio Kraków. [dostęp 2016-11-25].
  2. Teresa Głąbówna, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-06-16].
  3. prof. Teresa Głąbówna. wyborcza.pl. [dostęp 2016-12-02].
  4. Teresa Głąbówna. wieniawski.pl. [dostęp 2016-11-25].
  5. Zmarła prof. Teresa Głąbówna. amuz.krakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-09)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Leksykon polskich muzyków pedagogów urodzonych po 31 grudnia 1870 roku (pod redakcją Katarzyny Janczewskiej-Sołomko), Kraków 2008, s. 126 (z fotografią)