Tetrahydrogestrinon
| |||||||||
| |||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||
| Wzór sumaryczny |
C21H28O2 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
312,45 g/mol | ||||||||
| Identyfikacja | |||||||||
| Numer CAS | |||||||||
| PubChem | |||||||||
| DrugBank | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Tetrahydrogestrinon, THG – organiczny związek chemiczny, steryd anaboliczny o działaniu zbliżonym do testosteronu[1].
Tetrahydrogestrinon został po raz pierwszy otrzymany przez Patricka Arnolda. THG nie występuje naturalnie w organizmie człowieka i początkowo nie był wykrywany przez standardowe testy antydopingowe[2].
Informacje o tym środku pojawiły się publicznie po tym, jak trener lekkoatletyczny, Trevor Graham, w czerwcu 2003 r. przekazał anonimowo substancję do biura Amerykańskiej Agencji Antydopingowej, co zapoczątkowało śledztwo w tym kierunku[3]. Wykazało ono, iż źródłem THG jest amerykańskie laboratorium BALCo[4].
Używanie THG udowodniono wielu słynnym sportowcom (m.in. Marion Jones, Dwain Chambers, Tim Montgomery)[2][5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marek Mędraś, Paweł Jóźków, Zastosowanie testosteronu i steroidów androgenno-anabolicznych w sporcie, „Endokrynologia Polska”, 60 (3), Gdańsk: Wydawnictwo Via Medica, 2009, s. 204–209, ISSN 0423-104X.
- ↑ a b Krzysztof Sas-Nowosielski, Doping w sporcie. Przeszłość – teraźniejszość – przyszłość?, Katowice: Akademia Wychowania Fizycznego im. Jerzego Kukuczki w Katowicach, 2020, s. 51, ISBN 978-83-66308-35-0.
- ↑ Lasse Gustafsson, Trevor Graham bakom avslöjanden om THG [online], svenska.yle.fi, 23 sierpnia 2004 [dostęp 2023-01-28] (szw.).
- ↑ Will Nicoll, Profesjonaliści na dopingu – słynna afera Patricka Arnolda [online], menshealth.pl, 5 listopada 2018 [dostęp 2023-01-28].
- ↑ Paweł Wilkowicz, Marion Jones, ofiara doskonała [online], rp.pl, 20 listopada 2010 [dostęp 2023-01-28].
