Tezaurus
Tezaurus – słownik odzwierciedlający strukturę pola semantycznego danego języka informacyjno-wyszukiwawczego[1], obejmujący deskryptory, ich relacje oraz reguły stosowania[2].
Tezaurusy tworzy się dla języków deskryptorowych, w których to językach znajdują się deskryptory związane relacjami paradygmatycznymi oraz askryptory[1].
Artykuł słownikowy tezaurusa składa się z hasła (znajduje się w nim nazwa pola semantycznego) i wyrażeń tworzących pole semantyczne:
- synonimy,
- hiponimy,
- hiperonimy,
- antonimy,
- wyrażenia powiązane relacjami asocjacyjnymi[1].
Tezaurusy mogą tworzyć system (kompletny zbiór terminów z obszernej dziedziny wiedzy) złożony zwykle z: tezaurusa centralnego (kompletne słownictwo) lub tezaurusa podstawowego (główne terminy) i spójnych z nimi tezaurusów cząstkowych lub tezaurusów specjalistycznych (branżowych, dziedzinowych).
Pierwszym słownikiem tego rodzaju był Roget’s Thesaurus of English Words and Phrases Classified and Arranged so to Assist in Literary Composition z 1852 roku, opracowany przez Petera Marka Rogeta[3]. Sama nazwa thesaurus pochodzi z języka łacińskiego, w którym słowo to znaczy m.in. „skarbiec”.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Bożenna Bojar (red.): Słownik encyklopedyczny informacji, języków i systemów informacyjno-wyszukiwawczych. Warszawa: Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich, 2002, s. 278, seria: Nauka, Dydaktyka, Praktyka. ISBN 83-87629-84-7.
- ↑ Tezaurus. [w:] Sternik [on-line]. Biblioteka Narodowa. [dostęp 2014-10-11].
- ↑ The Remarkable Roget's Thesaurus | Merriam-Webster [online], merriam-webster.com [dostęp 2024-04-26] (ang.).