Théodore Simon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Théodore Simon

Théodore Simon (18731961) – francuski psychiatra, wspótwórca (wspólnie z Alfredem Binetem) Skali Inteligencji Bineta-Simona oraz jej zrewidowanych wersji. Był założycielem i dyrektorem w latach 1946–1957 specjalistycznej szkoły dla psychiatrycznego personelu pielęgniarskiego w szpitalu Maison Blanche w miejscowości Neuilly-sur-Marne[1].

Prace nad Skalą Inteligencji Bineta-Simona[edytuj | edytuj kod]

Na początku XX wieku francuski minister oświaty zwrócił się z prośbą do Alfreda Bineta o skonstruowanie narzędzia diagnostycznego pozwalającego na przeprowadzenie selekcji uczniów i wykrycie dzieci niepełnosprawnych intelektualnie (określanych w owym czasie jako „upośledzone w rozwoju umysłowym”)[2]. Nauczanie tych dzieci według specjalnie przygotowanego programu miało wpłynąć na wzrost efektywności szkolnej nauki. Binet wspólnie ze swoim współpracownikiem Simonem podjęli się tego zadania i w wyniku tego opracowali pierwszy test inteligencji nazwany Skalą Inteligencji Bineta-Simona, opublikowany w 1905 r. Był to test składający się z 30 krótkich zadań uporządkowanych według wzrastającego stopnia trudności[3].

W 1908 r. Binet i Simon opublikowali zrewidowaną wersję Skali Inteligencji Bineta-Simona, mającą 58 zadań i służącą do diagnozy zdolności umysłowych dzieci w wieku od 3 do 13 lat. Nowsza wersja skali została oparta na koncepcji wieku umysłowego. Kolejna rewizja skali nastąpiła w 1911 r. i od tego czasu uzyskała w wielu krajach ogromną popularność, stanowiąc przez długi czas punkt odniesienia dla innych narzędzi diagnostycznych do pomiaru inteligencji[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. [1] A. Klein (2018). Théodore Simon (1873-1961). The career of a psychiatrist involved in the professionalization of psychiatric nurses. „Recherche en Soins Infirmiers, 135(4), 91-106.
  2. J. Strelau, O inteligencji człowieka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1987, s. 96.
  3. J. Strelau, O inteligencji człowieka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1987, s. 96–97.
  4. J. Strelau, O inteligencji człowieka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1987, s. 97–98.