Chropiatka kwiatowata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Thelephora anthocephala)
Chropiatka kwiatowata
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

chropiatkowce

Rodzina

chropiatkowate

Rodzaj

chropiatka

Gatunek

chropiatka kwiatowata

Nazwa systematyczna
Thelephora anthocephala (Bull.) Fr.
Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 535 (1838)
Morfologia

Chropiatka kwiatowata (Thelephora anthocephala (Bull.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny chropiatkowatych (Thelephoraceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji: Thelephora, Thelephoraceae, Thelephorales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum[1].

Po raz pierwszy gatunek ten opisał w 1786 r. Jean Baptiste François Bulliard jako Clavaria anthocephala, do rodzaju Thelephora przeniósł go E. M. Fries w 1838 r[1].

Niektóre synonimy nazwy naukowej[2]:

  • Clavaria anthocephala Bull. 1786
  • Merisma anthocephalum (Bull.) Sw. 1811
  • Merisma clavulare Fr. 1815
  • Merisma foetidum var. anthocephala (Bull.) Pers. 1801
  • Phylacteria anthocephala (Bull.) Pat. 1887
  • Phylacteria clavularis (Fr.) Bigeard & H. Guill. 1913
  • Phylacteria terrestris var. digitata Bourdot & Galzin 1924
  • Thelephora americana (Peck) Sacc.1902
  • Thelephora clavularis (Fr.) Fr.1838
  • Thelephora palmata Pers.1822

Nazwę polską nadali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1983 r., w 1933 r. Feliks Teodorowicz opisywał ten gatunek pod nazwą chropiatka bukietowata[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Owocniki

Krzaczkowaty, czasem przypominający wyglądem koronę kwiatu[4]. Wysokość do 6 cm, kształt nieregularnie rozetkowaty. Owocniki występują gromadnie. U pojedynczego okazu z krótkiego trzonu wyrastają boczne, rozpłaszczone, głęboko wcinane i postrzępione gałązki. Owocniki są barwy białawej, jasnordzawobrązowej, z czasem ciemnieją. Brak wyraźnego zapachu. Powierzchnia gładka[5][6].

Cechy mikroskopowe

Hymenium ciemnobrązowe lub szarofioletowe. Podstawki o rozmiarach 40–80 × 7–11 μm z długimi sterygmami o rozmiarach 2–4 × 5–7 μm. Cystyd brak. Strzępki o szerokości 2–6,4 μm, ze sprzążkami[6]. Zarodniki nieregularnie brodawkowane, o rozmiarach 7–11 × 5–8,5 µm[5].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Występuje tylko w Ameryce Północnej i Europie[7]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek narażony na wyginięcie[8]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech, Danii, Holandii, Szwecji[3].

Rośnie w lasach liściastych, na ziemi. Owocniki wytwarza od lipca do listopada[3].

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Saprotrof rozwijający się na resztkach roślinnych. Grzyb niejadalny[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2013-03-05]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2013-04-15]. (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polisch Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Scienceas, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.
  5. a b Ewald Gerhardt: Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. Warszawa: 2006. ISBN 83-7404-513-2.
  6. a b Mycobank. Thelephora anthocephala. [dostęp 2014-08-03].
  7. Discover Life Maps. [dostęp 2014-08-01].
  8. Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.