Titanic (wiersz Thomasa W.H. Croslanda)
Titanic – wiersz Thomasa W.H. Croslanda (1865-1924)[1], poświęcony katastrofie brytyjskiego transatlantyku Titanic[2] 15 kwietnia 1912. Utwór jest sonetem i został opublikowany w tomiku Sonnets, wydanym w Londynie w 1912. Utwór realizuje włoski model rymowania[3][4]. Współbrzmienia układają się według wzoru abba abba cde cde. Statek został przez poetę porównany do biblijnego Behemota.
- Upon the tinkling splintery battlements
- Which swing and tumble south in ghostly white
- Behemoth rushes blindly from the night,
- Behemoth whom we have praised on instruments
- Dulcet and shrill and impudent with vents:
- Behemoth whose huge body was our delight
- And miracle, wallows where there is no light,
- Shattered and crumpled and torn with pitiful rents.
- O towers of steel and masts that gored the moon,
- On you we blazoned our pomp and lust and pelf,
- And we have died like excellent proud kings
- Who take death nobly if it come late or soon:
- For our high souls are mirrors of Himself,
- Though our great wonders are His littlest things.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Selected Poetry of Thomas William Hodgson Crosland (1865-1924). tspace.library.utoronto.ca. [dostęp 2017-04-20]. (ang.).
- ↑ Titanic, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-04-20] (ang.).
- ↑ sonnet, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-04-20] (ang.).
- ↑ Sonetto. treccani.it. [dostęp 2017-04-20]. (wł.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Thomas W.H. Crosland: Sonnets. Archive.org, 1912. [dostęp 2017-04-20]. (ang.).