Titi rudobrody

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Titi rudobrody
Plecturocebus caquetensis
(Defler, Bueno & J. García, 2010)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

naczelne

Podrząd

wyższe naczelne

Nadrodzina

małpy szerokonose

Rodzina

sakowate

Podrodzina

titi

Rodzaj

Plecturocebus

Gatunek

titi rudobrody

Synonimy
  • Callicebus caquetensis Defler, Bueno & J. Garcia, 2010[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania
Zasięg występowania C. caquetensis na mapie departamentu Caquetá w Kolumbii

Titi rudobrody[3] (Plecturocebus caquetensis) – endemiczny gatunek ssaka naczelnego z podrodziny titi (Callicebinae) w obrębie rodziny sakowatych (Pitheciidae).

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 2010 amerykańsko-kolumbijski zespół zoologów (Amerykanin Thomas R. Defler oraz Kolumbijczycy Marta Lucía Bueno & Javier García) nadając mu nazwę Callicebus caquetensis[1]. Miejsce typowe to Vereda El Jardín na wysokości 251 m n.p.m., na wschód od Valparaíso, w magistracie Puerto Milan (1°08′24,6″N 75°32′34,0″W/1,140169 -75,542789), w departamencie Caquetá, w Kolumbii[1][4]. Holotyp to skóra, czaszka, szkielet pozaczaszkowy i tkanki miękkie młodocianej samicy (sygnatura ICN 19439) zdeponowane w Instituto de Ciencias Naturales, przy Narodowym Uniwersytecie Kolumbii; samica zmarła w niewoli 27 stycznia 2008 roku w wieku jednego roku w ośrodku opieki nad dzikimi zwierzętami przy Narodowym Uniwersytecie Kolumbii[1].

P. caquetensis należy do grupy gatunkowej moloch (wcześniej w grupie gatunkowej cupreus)[5].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Plecturocebus: gr. πλεκτος plektos „pleciony, kręcony”, od πλεκω plekō „pleść”; ουρα oura „ogon”; κηβος kēbos „długoogoniasta małpa”[6].
  • caquetensis: Caquetá, południowo-zachodnia Kolumbia[7].

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Titi rudobrody występuje w południowo-zachodniej Kolumbii (departament Caquetá); gatunek znany tylko z jedenastu stanowisk między rzekami Japurá i Orteguaza, które wydają się wyznaczać granice południową, wschodnią i północną, z przedgórzem Andów na zachodzie[5].

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bezo gona) holotypu, którym była młoda samica, wynosił 35 cm, inne danie nieznane[8][9]. Futro P. caquetensis jest zazwyczaj brązowe, z jaśniejszym ogonem i kasztanowoczerwonymi podbrzuszem, szyją i policzkami. Podobnie jak titi ozdobny (P. ornatus) i titi białoogonowy (P. discolor) ma charakterystyczną rudą brodę z wyjątkiem tego, że nie posiada białego paska na czole jak one, ani nie ma białych dłoni i stóp jak titi ozdobna[10].

Środowisko i zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Zamieszkuje niewielkie fragmenty lasów dorzecza Amazonki podzielone przez działalność rolniczą. Maksymalny zasięg występowania to około 100 km², ale faktycznie gatunek ten zajmuje teren o powierzchni zaledwie około 10 km². Fragmentacja siedlisk jest dodatkowym negatywnym czynnikiem zwiększającym niebezpieczeństwo wyginięcia tego gatunku, ponieważ małpy w celu osiągnięcia nowych terenów leśnych muszą przejść niebezpieczne otwarte sawanny, a nawet ogrodzone drutem kolczastym tereny rolnicze[7].

Wszystkie 13 badanych grup składało się z jednego dorosłego samca i samicy oraz od jednego do czterech młodych osobników. Podobnie jak u innych małp z rodzaju titi, które tworzą małe spójne grupy prowadzone przez związaną parę dorosłych, średnia wielkość grupy to cztery małpy. Również jak inne titi, P. caquetensis są monogamiczne i wydają na świat jedno dziecko rocznie[7].

Żywią się głównie owocami i liśćmi oraz także nasionami, jednak stanowią one jedynie niewielką część diety[7].

Młode osobniki gdy są zadowolone, wydają dźwięki podobne do mruczenia kota[7].

Status zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Według Czerwonej księgi gatunków zagrożonych jest gatunkiem krytycznie zagrożonym (CR – ang. critically endangered)[2] z powodu fragmentacji siedlisk oraz małej populacji liczącej około 250 osobników dorosłych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Defler, Bueno i Garcia 2010 ↓, s. 2.
  2. a b T.R. Defler i inni, Plecturocebus caquetensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2021-2 [dostęp 2021-08-13] (ang.).
  3. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 40. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Plecturocebus caquetensis (Defler, Bueno, & J. García, 2010). [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-13]. (ang.).
  5. a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 200. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. H. Byrne, A.B. Rylands, J.C. Carneiro, J.W.L. Alfaro, F. Bertuol, M.N.F. da Silva, M. Messias, C.P. Groves, R.A. Mittermeier, I. Farias, T. Hrbek, H. Schneider, I. Sampaio & J.P. Boubli. Phylogenetic relationships of the New World titi monkeys (Callicebus): first appraisal of taxonomy based on molecular evidence. „Frontiers in Zoology”. 13:10, s. 13, 2016. DOI: 10.1186/s12983-016-0142-4. PMID: 26937245. PMCID: PMC4774130. (ang.). 
  7. a b c d e Defler, Bueno i Garcia 2010 ↓, s. 4.
  8. S.F. Ferrari, L.M. Veiga, L.P. Pinto, L.K. Marsh, R.A. Mittermeier & A.B. Rylands: Family Pitheciidae (Titis, Sakis and Uacaris). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 462. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).
  9. Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 130. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  10. Defler, Bueno i Garcia 2010 ↓, s. 3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

T.R. Defler, M.L. Bueno & J. Garcia. Callicebus caquetensis: A New and Critically Endangered Titi Monkey from Southern Caquetá, Colombia. „Primate Conservation”. 25, s. 1–9, 2010. DOI: 10.1896/052.025.0101. (ang.).