Tom Blomqvist

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tom Blomqvist
Ilustracja
Tom Blomqvist podczas zawodów Europejskiej Formuły 3 na torze Hockenheimring (2014)
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1993
Cambridge

Sukcesy

2010: Brytyjska Formuła Renault (mistrz)
2014: Europejska Formuła 3 (wicemistrz)

Strona internetowa

Tom Blomqvist (ur. 30 listopada 1993 w Cambridge) – brytyjsko-szwedzki kierowca wyścigowy. Syn byłego rajdowego mistrza świata Stiga Blomqvista. Od 2010 występuje jako reprezentant Wielkiej Brytanii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Karierę rozpoczął w roku 2003, od startów w kartingu. W 2009 roku przeszedł do wyścigów samochodów jednomiejscowych, debiutując w Szwedzkiej Formule Renault oraz Pucharze NEZ. W obu seriach zmagania zakończył na 3. miejscu.

W roku 2010 przeniósł się do Brytyjskiej Formuły Renault. Reprezentując ekipę Fortec Motorsport, Blomqvist już w pierwszym podejściu sięgnął po tytuł mistrzowski. Pobił tym samym rekord Lewisa Hamiltona, zdobywając mistrzostwo w wieku nieskończonych jeszcze 17 lat (Hamilton miał skończone osiemnaście). W ciągu sezonu dwanaście razy stawał na podium, z czego trzykrotnie na najwyższym stopniu.

W sezonie 2011 Blomqvist startował w barwach szwedzkiej ekipy Perfomance Racing w Niemieckiej Formule 3. Tom czterokrotnie stanął na podium, z czego raz na najwyższym stopniu, na belgijskim torze w Zolder (po starcie z pole position). W wyniku absencji w dwóch ostatnich rundach, rywalizację ukończył na 6. pozycji.

W 2012 roku Brytyjczyk kontynuował starty w Formule 3. Został zgłoszony do Formuły 3 Euro Series, Europejskiej Formuły 3 oraz ATS Formel 3 Cup. Najlepiej spisał się w niemieckiej edycji, gdzie z dorobkiem 222 punktów uplasował się na 5 pozycji w klasyfikacji generalnej. W pozostałych seriach był siódmy.

Na 2013 sezon Blomqvist podpisał kontrakt z włoską ekipą EuroInternational na starty w Europejskiej Formuły 3. W ciągu 30 wyścigów, w których wystartował, trzykrotnie stawał na podium. Z dorobkiem 151,5 punktu uplasował się na siódmej pozycji w klasyfikacji generalnej.

W kolejnym sezonie startów Brytyjczyk przeniósł się do ekipy Jagonya Ayam with Carlin, obsługiwanej przez zespół Carlin. Wygrał sześć wyścigów oraz piętnastokrotnie stawał na podium. Po zaciętej walce z Maxem Verstappenem dorobek 420 punktów zapewnił mu tytuł wicemistrza serii.

W sezonie 2020/2021 w Formule E reprezentował chińską ekipę NIO 333 FE Team[1].

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Podsumowanie[edytuj | edytuj kod]

Sezon Seria Zespół Wyścigi Zwycięstwa PP NO Podium Punkty Pozycja
2009 Brytyjska Formuła Renault (edycja zimowa) Fortec Motorsport 2 2 0 2 2 68 7
Szwedzka Formuła Renault Trackstar Racing 14 1 0 0 5 66 3
Formuła Renault 2.0 NEZ 6 0 0 0 2 78 3
2010 Brytyjska Formuła Renault Fortec Motorsport 20 3 4 7 12 465 1
2011 Formuła BMW Pacyfik EuroInternational 1 0 0 1 1 0 NS†
2011 ATS Formel 3 Cup Performance Racing 14 1 2 2 4 59 6
2012 ATS Formel 3 Cup EuroInternational 15 5 5 1 10 222 5
Grand Prix Makau 1 0 0 0 0 N/A 17
Europejska Formuła 3 ma-con Motorsport 20 0 0 0 2 117 7
Formuła 3 Euro Series 24 0 0 0 2 157,5 7
2013 Masters of Formula 3 EuroInternational 1 0 0 0 0 N/A 21
Europejska Formuła 3 30 0 0 0 3 151,5 7
Grand Prix Makau Fortec Motorsport 1 0 0 0 0 N/A 8
2014 Europejska Formuła 3 Jagonya Ayam with Carlin 33 6 6 9 15 420 2
Grand Prix Makau 1 0 0 0 0 N/A NS

† – Blomqvist nie był zaliczany do klasyfikacji.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dariusz Kowal, Blomqvist wraz z Turveyem w NIO 333 na sezon 2020/21 [online], motohigh.pl, 24 listopada 2020 [dostęp 2021-04-13] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]