Tomasz Wawrzyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tomasz Wawrzyński
Przygoda
Ilustracja
kapral kapral
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1908
Skrwilno

Data i miejsce śmierci

20 września 1944
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
powstanie warszawskie

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941)

Tomasz Wawrzyński ps. Przygoda (ur. 13 stycznia 1908 w Skrwilnie[1], zm. 20 września 1944 w Warszawie) – kapral Armii Krajowej[2], żołnierz powstania warszawskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pracował w firmach Lilpop, Rau i Loewenstein oraz General Motors. Od 1931 roku był członkiem Yacht Clubu Polskiego, a od 1934 r. członkiem Stowarzyszenia Lokatorów „Szklane Domy”[1].

We wrześniu 1939 r. był komendantem Obrony Przeciwlotniczej IV kolonii na Żoliborzu. W ciągu krótkiego czasu zorganizował zastęp ludzi zdolnych do pełnienia służby ochronnej straży przeciwpożarowej, w tym dziennych i nocnych dyżurów. Realizował liczne akcje sabotażowe. Wiosną 1940 r. uczestniczył w zamachu na gen. Ludwiga Fischera, szefa dystryktu warszawskiego[3].

Szlak bojowy w powstaniu warszawskim: Wola – Stare Miasto – kanały – Śródmieście – Górny Czerniaków[4].

Od l sierpnia 1944 r. walczył w ramach oddziału „Kolegium A” z Kedywu Okręgu Warszawskiego. Wchodził w skład Grupy Wola, dowodzonej przez ppor. Tadeusza Wiwatowskiego. Od około 2 do 11 sierpnia 1944 r. razem z oddziałem „Kolegium A” por. Stanisława Janusza Sosabowskiego, a następnie ppor./por. Tadeusza Wiwatowskiego walczył w ramach batalionu „Miotła” w Zgrupowaniu „Radosław”. Od 12 sierpnia 1944 r. walczył w plutonie „Kolegium A” dowodzonym przez ppor./por. Bolesława Góreckiego, w składzie Brygady „Brody 53" w batalionie „Zośka” w Zgrupowaniu „Radosław” i wchodził w skład III drużyny pod dowództwem ppor. Andrzeja Englerta. Następnie walczył w II drużynie pod dowództwem ppor. Lecha Zubrzyckiego, gdzie 26 sierpnia został ranny w rejonie kapliczki Jana Bożego[1].

Grób Tomasza Wawrzyńskiego na Wojskowych Powązkach

Spoczywa w kwaterze żołnierzy batalionu „Miotła” na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Został odznaczony Krzyżem Walecznych[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Muzeum Powstania Warszawskiego: Biogram.
  2. Leszek Ksawery Niżyński: Batalion Miotła. 2014, s. 550.
  3. Józef Roman Rybicki: Notatki szefa warszawskiego Kedywu. Warszawa: UW, 2001.
  4. Piotr Wawrzeński. Tomasz Wawrzyński, Wspomnienia. „Gazeta Wyborcza Lublin”, s. 6, 10.10.2005. 
  5. Oddział Dyspozycyjny „A” Warszawskiego KEDYWU, Dokumenty z lat 1943-1944. Instytut Historii PAN, 2007.