Topielec (wiersz Bolesława Leśmiana)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Topielec – wiersz młodopolskiego poety Bolesława Leśmiana z tomu Łąka wydanego w 1920[1]. Utwór jest napisany klasycznym polskim trzynastozgłoskowcem[2] ze średniówką po sylabie siódmej, rymowanym parzyście. Pod względem gatunkowym jest balladą. Opowiada o kimś, kto zgubił się i zginął w lesie[3]. Wiersz mówi o pragnieniu wiedzy i o zatraceniu się w poznawaniu obcego świata symbolizowanego przez las[4][5]. Justyna Tabaszewska postrzega wiersz Leśmiana jako stwierdzenie przewagi natury nad człowiekiem, który nie jest w stanie przeniknąć jej tajemnic.

W zwiewnych nurtach kostrzewy, na leśnej polanie,
Gdzie się las upodobnia łące niespodzianie,
Leżą zwłoki wędrowca, zbędne sobie zwłoki.
Przewędrował świat cały z obłoków w obłoki,
Aż nagle w niecierpliwej zapragnął żałobie
Zwiedzić duchem na przełaj zieleń samą w sobie.

Szczególną uwagę wierszowi Leśmiana poświęcił poeta i eseista Jarosław Marek Rymkiewicz[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Topielec. lekcjapolskiego.pl. [dostęp 2017-04-13]. (pol.).
  2. Topielec - analiza. dwudziestolecie-miedzywojenne.ostatnidzwonek.pl. [dostęp 2017-04-13]. (pol.).
  3. Rymkiewicz: Śmierć u Leśmiana - siła odczłowieczająca. fronda.pl. [dostęp 2017-04-13]. (pol.).
  4. Rochelle Heller Stone: Bolesław Leśmian: The Poet and His Poetry. books.google.pl, 1976. s. 116. [dostęp 2017-04-13]. (ang.).
  5. Natalia Budzyńska: Topielec zieleni. przewodnik-katolicki.pl. [dostęp 2017-04-13]. (pol.).
  6. Joanna Dembińska-Pawelec: Apokryf Jarosława Marka Rymkiewicza. O wierszu Pamięci B.L.. postscriptum.us.edu.pl. [dostęp 2017-04-13]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bolesław Leśmian: Topielec. literat.ug.edu.pl. [dostęp 2017-04-12]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]