Traktat Spitsbergeński
Traktat Spitsbergeński, znany także jako Traktat Paryski jest dokumentem dotyczącym archipelagu Svalbard. Traktat został podpisany w Paryżu 9 lutego 1920, a wszedł w życie 14 sierpnia 1925[1]. Zawarty został pomiędzy Stanami Zjednoczonymi, Wielką Brytanią, Danią, Francją, Włochami, Japonią, Holandią i Szwecją. Ponad trzydzieści innych państw podpisało Traktat w czasie późniejszym. Związek Radziecki (obecnie Federacja Rosyjska) przyłączył się w 1935, a Polska podpisała Traktat 2 września 1931[2]. Obecnie państw-sygnatariuszy jest 42[3].
Język autentyczny angielski i francuski, depozytariuszem jest rząd Francji.
W myśl art. 1 Traktatu archipelag Svalbard stanowi własność Królestwa Norwegii, ale państwa-sygnatariusze mają równe prawo do korzystania z zasobów naturalnych archipelagu i prowadzenia na jego terenie badań naukowych. W zakresie działalności gospodarczej prawa przyznane zapisami traktatu wykorzystują jedynie Norwegia i Rosja, które mają na Svalbardzie kopalnie węgla kamiennego. Pozostałe państwa, w tym w dużym zakresie Polska, prowadzą tam badania naukowe.
Svalbard jest strefą zdemilitaryzowaną (art. 9). W latach 1950. rząd norweski ogłosił Svalbard terytorium neutralnym, z zastrzeżeniem, że siły NATO mają prawo je zająć, jeśli neutralność Svalbardu zostanie naruszona.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Treaty concerning the Archipelago of Spitsbergen, signed at Paris, February 9, 1920 League of Nations Treaty Series nr 41, Spitsbergen Treaty and Ratification, Oświadczenie Rządowe z 7 kwietnia 1932 r. (Dz.U. z 1932 r. nr 36, poz. 368)
- ↑ Oświadczenie Rządowe z 3 września 1931 r. w sprawie przystąpienia Polski do traktatu dotyczącego Spitsbergu, podpisanego w Paryżu 9 lutego 1920 r. (Dz.U. 1931 nr 97 poz. 747) na podstawie ustawy z 17 marca 1931 r. (Dz. U. Nr. 38, poz. 294)
- ↑ Z dużych państw leżących w całości lub w części na półkuli północnej traktatu nie podpisały m.in. Brazylia, Meksyk, Pakistan i Turcja; spośród członków Unii Europejskiej nie ma wśród sygnatariuszy Cypru, Irlandii, Luksemburga, Łotwy, Malty i Słowacji
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Tekst Traktatu po angielsku i francusku
- Dz. U. Nr. 38, poz. 294 - Tekst traktatu po polsku i francusku wraz z oświadczeniem Rządu Polskiego
- Tekst Traktatu po polsku
- Tekst Traktatu po norwesku
- Pełna lista państw-sygnatariuszy. chinare.gov.cn. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-18)].