Treat (zespół muzyczny)
| Rok założenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Aktywność |
1982–1993 |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania |
Six Feet Under |
| Skład | |
| Anders Wikström Robert Ernlund Jamie Borger Patrick Appelgren Nalle Påhlsson | |
| Byli członkowie | |
| Leif Liljegren Mats Dahlberg Thomas Lind Kenneth Sivertsson Leif Sundin Joakim Larsson Mats Levén Fredrik Thomander Pontus Egberg | |
| Strona internetowa | |
Treat – szwedzki rockowy zespół muzyczny, założony w 1981 roku jako The Boys. Od 1982 funkcjonuje jako Treat.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Zespół powstał w 1981 roku jako The Boys, a jego założycielami byli Robert Ernlund (wokal), Anders Wikström (gitara) i Leif Liljegren (gitara). Wcześniej, od 1977 roku, Ernlund był członkiem zespołu Sprängdeg, a Liljegren grał w Heavy Load. W 1982 roku zmieniono nazwę na The Treat. Latem 1983 roku do zespołu dołączyli perkusista Mats Dahlberg i basista Thomas Lind. Dzięki kontaktom Dahlberga z PolyGram zespół rozpoczął nagrywanie dem w studio tej wytwórni. Muzycznymi inspiracjami dla Treat były takie zespoły, jak Foreigner, Def Leppard, Boston, KISS, Whitesnake i Van Halen[1].
Na początku 1984 roku Linda zastąpił Kenneth Sivertsson, który wcześniej był członkiem Factory. W tym okresie zmieniono także nazwę zespołu na Treat. W maju tegoż roku został wydany pierwszy singel pt. „Too Wild”, który stał się popularny i o którym z uznaniem wypowiadał się Joey Tempest. Następnie Treat stanowił support przed W.A.S.P. podczas koncertu w Szwecji, a w październiku ukazał się drugi singel – „You Got Me”. W grudniu zespół nagrał pierwszy album, który początkowo miał otrzymać tytuł Inside Out, ale ostatecznie nazwano go Scratch and Bite. Album ten, inspirowany Pyromanią Def Leppard, ukazał się w 1985 roku, a takie piosenki jak „Get You On The Run” i „We Are One” stały się przebojami. Pod koniec roku Treat otrzymał nagrodę dla najlepszego szwedzkiego zespołu hardrockowego. W międzyczasie, latem, zespół opuścił Dahlberg, uważając, że Ernlundowi nie podoba się jego sposób gry. Jego miejsce zajął Leif Sundin[1].
Na nagranie nowego singla Treat zaprosił producenta Jeana Beauvoira. Efektem była piosenka „Ride Me High”, wydana w grudniu 1985 roku. Producentem nowego albumu pt. The Pleasure Principle był jednak Gregg Winter, który współtworzył także sześć piosenek z tego albumu. Album został nagrany w Polar Studios. Wydany latem 1986 roku, charakteryzował się dojrzalszym brzmieniem i większym wpływem instrumentów klawiszowych. Pewną popularnością cieszyły się takie utwory, jak „Rev It Up”, „Love Stroke”, „Eyes On Fire” oraz „Strike Without A Warning”. Cover pierwszej z tych piosenek, w wykonaniu NewCity Rockers, dostał się na listę Hot 100[1].
W sierpniu 1986 Sundina zastąpił Jamie Borger. Następnie z przyczyn finansowych zespół zdecydował się nagrać nowy materiał w Holandii. Dokonano tego w Wisseloord Studios w Hilversum, a producentem albumu został Albert Boekholt. W 1987 roku ukazał się album Dreamhunter. Po jego wydaniu zespół, pomny na sukces Europe, stał na stanowisku, że nie odniósł odpowiedniej popularności. W efekcie zmieniono kierownictwo, zatrudniając Uwe Blocka, który sprowadził Treat do Frankfurtu nad Menem. W styczniu 1988 roku wydano Dreamhunter w RFN, ponadto zespół w sierpniu udzielił koncertu w ramach festiwalu Monsters of Rock. Pozostałe plany, obejmujące wydanie albumu w Stanach Zjednoczonych oraz intensywną europejską trasę koncertową, nie znalazły odzwierciedlenia w rzeczywistości. W grudniu zwolniono Liljegrena, a w lutym 1989 rozczarowany brakiem sukcesów zespół opuścił Kenneth Sivertsson[1].
W obliczu tego pozostała część zespołu wróciła do Szwecji. Zatrudniono Joakima Larssona jako nowego basistę, a Liljegrena zastąpiono klawiszowcem zamiast gitarzystą – Patrickiem Appelgrenem, bratem Mikaela. Następnie zespół wrócił do RFN, nagrywając w Hotline Studio materiał na album Organized Crime. Związane z promocją zespołu obietnice Blocka ponownie nie spełniły się, co spowodowało odejście w 1990 roku Ernlunda. Dzięki rekomendacji Jamiego Borgera nowym wokalistą został Mats Levén. Pochodząca z nowego albumu piosenka „We're Wild, Young And Free” stała się przebojem w Szwecji. W 1992 roku nagrano album Treat. 26 marca 1993 roku postanowiono o rozwiązaniu zespołu[1].
W 2006 roku została wydana kompilacja zespołu pt. Weapons of Choice. Z tej okazji grupa została zaproszona na czerwcowy Sweden Rock Festival, który okazał się sukcesem. Następnie podjęto prace nad nowym albumem. Nagrań dokonano w Sztokholmie w 2009 roku, a Treat był także odpowiedzialny za produkcję. Album ten, zatytułowany Coup de Grace, został wydany w 2010 roku[2]. W latach 2016–2018 zespół wydał trzy kolejne albumy studyjne[3].
Skład zespołu
[edytuj | edytuj kod]Obecny
[edytuj | edytuj kod]- Anders Wikström – gitara (1982–1993, od 2006)
- Robert Ernlund – wokal (1982–1990, od 2006)
- Jamie Borger – perkusja (1986–1993, od 2006)
- Patrick Appelgren – instrumenty klawiszowe (1989–1993, od 2006), gitara (od 2006)
- Nalle Påhlsson – gitara basowa (2006–2012, od 2019)
Dawni członkowie
[edytuj | edytuj kod]- Leif Liljegren – gitara (1982–1988)
- Mats Dahlberg – perkusja (1983–1985)
- Thomas Lind – gitara basowa (1982–1983)
- Kenneth Sivertsson – gitara basowa (1984–1989)
- Leif Sundin – perkusja (1985–1986)
- Joakim Larsson – gitara basowa (1989–1993)
- Mats Levén – wokal (1990–1993)
- Fredrik Thomander – gitara basowa (2012–2016)
- Pontus Egberg – gitara basowa (2016–2019)
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]- Scratch and Bite (1985)
- The Pleasure Principle (1986)
- Dreamhunter (1987)
- Organized Crime (1989)
- Treat (kompilacja, 1989)
- Treat (1992)
- Weapons of Choice (kompilacja, 2006)
- Coup de Grace (2010)
- Ghost of Graceland (2016)
- Tunguska (2018)