Świbka błotna

Świbka błotna
	; Świbka błotna (z lewej) oraz świbka morska (z prawej)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	żabieńcowce
Rodzina	świbkowate
Rodzaj	świbka
Gatunek	świbka błotna
	Nazwa systematyczna
	Triglochin palustris L.; Sp. Pl. 1: 338. 01.05.1753
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Świbka błotna (Triglochin palustris L.) – gatunek byliny należący do rodziny świbkowatych (Juncaginaceae Rich.). Występuje w strefie umiarkowanej i chłodnej półkuli północnej. W Polsce gatunek rodzimy, pospolity zarówno na niżu jak i pogórzu.

Morfologia

Pokrój: Bylina o krótkim, pełzającym kłączu, wytwarzająca krótkie rozłogi.
Łodyga: Prosto wzniesiona, u nasady podnosząca się, wysokości 15-40(70) cm.
Liście: Wszystkie liście są odziomkowe, równowąskie, ustawione w dwóch szeregach dołem pochwiaste, długości do 20 cm, szerokości 2-3 mm. Obumierają w okresie owocowania.
Kwiaty: Małe zielonkawo-żółte kwiaty są obupłciowe, przytulone do łodygi i zebrane w luźne, wielokwiatowe, wydłużone, szczytowe grona. Szypułki kwiatowe długości 1-4 mm. Okwiat złożony z sześciu działek, ustawionych w obu okółkach, odpadający. Działki barwy żółtozielonej z białawym obrzeżeniem, długości do 4 mm, zewnętrzne nieznacznie zaostrzone i odgięte w dół, wewnętrzne wyraźniej zaostrzone, sztywne, u góry przeważnie fioletowo lub purpurowo nabiegłe. Pręcików sześć, o krótkich nitkach i pylnikach, pylniki prawie siedzące. Słupki 3-6, zrośnięte na całej długości, tworzące jakby jeden słupek, o trzech różowych, główkowatych, pierzastych znamionach.
Owoc: Rozłupnia, kształtu maczugowatego, wąska, tępa, długości 7-9 mm, szerokości 2 mm, rozpada się na 3-6 równowąskich rozłupek.

Pokrój
Kwiaty
Niedojrzałe owoce
Dojrzałe owoce

Biologia i ekologia

Rozwój: Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do sierpnia.
Siedlisko: Rośnie na wilgotnych i podmokłych łąkach, torfowiskach niskich, zabagnionych brzegach zbiorników wodnych.
Fitosocjologia: W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla kasy (Cl.) Scheuchcerio-Caricetea nigrae^[4].
Genetyka: Liczba chromosomów 2n = 24.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-18] (ang.).
↑ Triglochin palustris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia

Stanisław Kłosowski, Grzegorz Kłosowski: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2007. ISBN 978-83-7073-248-6.
Jakub Mowszowicz: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983. ISBN 83-01-00129-1.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-18] (ang.).

[iucn-3] Triglochin palustris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[4] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[1]

[2]

[3]

[4]