Trochilus (rodzaj)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trochilus[1]
Linnaeus, 1758[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – koliber czarnodzioby (T. scitulus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

krótkonogie

Rodzina

kolibrowate

Podrodzina

kolibry

Plemię

Trochilini

Rodzaj

Trochilus

Typ nomenklatoryczny

Trochilus polytmus Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki
  • T. polytmus
  • T. scitulus

Trochilusrodzaj ptaków z podrodziny paziaków (Lesbiinae) w rodzinie kolibrowatych (Trochilidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie na Jamajce[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała samców 22–35 cm (włącznie z dziobem o dł. 2,2–2,3 cm i ogonem o dł. 13–24 cm), samic 10,5 cm; masa ciała samców 5,2–5,3 g, samic 4,3–4,4 g[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Trochilus: łac. trochilus albo „mały, leśny ptak” albo „ptak nadrzeczny”, od gr. τροχιλος trokhilos „mały ptak” wspomniany przez Arystotelesa, zidentyfikowany przez późniejszych autorów jako strzyżyk. Nazwa została następnie wykorzystana przez Arystotelesa, Herodota, Atenajosa, Arystofanesa i Dionizjosa dla „krokodylowego ptaka” (tak nazywanego, ponieważ żywił się pijawkami z otwartych szczęk wygrzewających się krokodyli), zidentyfikowany przez późniejszych autorów jako pijawnik, czajka szponiasta lub brodziec piskliwy. Zastosowanie tej nazwy do jamajskiego kolibra czarnogłowego może nawiązywać tylko do dawnej identyfikacji (Karol Linneusz zaliczył tego ptaka do dzięciołów) i niewielkich jego rozmiarów[6].
  • Aithurus (Aiturus): gr. αειθουρος aeithouros „zawsze wojowniczy”, od αει aei „zawsze”; θουρος thouros „porywczy”, od θρωσκω thrōskō „napadać, atakować”[7]. Gatunek typowy: Trochilus polytmus Linnaeus, 1758.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Trochilus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 119. (łac.).
  3. J. Cabanis & F. Heine: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. Cz. 3: Schrillvögel. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1860, s. 50. (niem.).
  4. A. Boucard. Notes sur quelques trochilidés. „Annales de la Société Linnéenne de Lyon”. 20 (Nouvelle série), s. 283, 1874. (fr.). 
  5. a b K.L. Schuchmann: Family Trochilidae (Hummingbirds). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 5: Barn-owls to Hummingbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 1999, s. 572. ISBN 84-87334-25-3. (ang.).
  6. Trochilus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-26] (ang.).
  7. Aithurus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-26] (ang.).
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Trochilini Vigors, 1825 (wersja: 2020-03-01). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-03-29].