Perenniporia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Trwałoporka)
Trwałoporka
Ilustracja
Trwałoporka świerkowa
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

żagwiowce

Rodzina

żagwiowate

Rodzaj

trwałoporka

Nazwa systematyczna
Perenniporia Murrill
Mycologia 34(5): 595 (1942)
Typ nomenklatoryczny

Perenniporia medulla-panis (Jacq.) Donk 1967

Perenniporia Murrill (trwałoporka) – rodzaj grzybów z rodziny żagwiowatych (Polyporaceae). Należy do niego około 100 gatunków[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Grzyby kortycjoidalne o owocniku przeważnie wieloletnim, rzadko rocznym, rozpostartym lub rozproszonym. Powierzchnia gładka, ochrowa, z wiekiem czarniawa. Hymenofor poroidalny, powierzchnia porów biała do kremowej, pory małe, izodiametryczne. Kontekst biały do bladoochrowego, twardy. System strzępkowy dimityczny (trimityczny), strzępki generatywne szkliste, cienkościenne, ze sprzążkami, często trudne do zaobserwowania, w subikulum dominują strzępki szkieletowe, pełne do grubościennych, nierozgałęzione lub średnio rozgałęzione, niedekstrynoidalne do silnie dekstrynoidalnych, rzadko amyloidalne w odczynniku Melzera. Cystyd brak. Podstawki maczugowate z 4 sterygmami i sprzążką bazalną. Bazydiospory cienkie do grubościennych, kuliste do elipsoidalnych, w kształcie kropli, czasami o ściętym wierzchołku, szkliste, w odczynniku Melzera niedekstrynoidalne do silnie dekstrynoidalnych, często zmienne w obrębie tego samego owocnika. Zasiedlają martwe i żywe drewno liściaste i iglaste, powodując białą zgniliznę drewna[2].

Perenniporia charakteryzuje się poroidalnymi owocnikami, zarodnikami o wyraźnie elipsoidalnym kształcie, zwykle grubościennymi i o zmiennej reakcji dekstrynoidalnej, układem strzępek dimitycznym do trimitycznego, w którym strzępki wegetatywne są w różnym stopniu dekstrynoidalne[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Polyporaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonimy: Dextrinosporium Bondartsev, Hornodermoporus Teixeira, Leptopora Raf., Loweporus J.E. Wright, Merulioporia Bondartsev & Singer, Merulioporia Bondartsev & Singer, Physisporus Chevall., Poria Pers., Poroptyche Beck, Riopa D.A. Reid, Truncospora Pilát ex Pilát, Truncospora Pilát[3].

Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były także jako huba lub żagiew[4]. Gatunki występujące w Polsce:

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[5]. Nazwy polskie według W. Wojewody[4] i na podstawie rekomendacji Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2014-02-15] (ang.).
  2. a b S.P. Gorjón, Genera of corticioid fungi: keys, nomenclature and taxonomy, „Studies in Fungi”, 5 (1), 2020, s. 252, DOI10.5943/sif/5/1/12 [dostęp 2023-09-07] (ang.).
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2014-02-15] (ang.).
  4. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 496, 497, ISBN 83-89648-09-1.
  5. Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).
  6. Rekomendacja nr 2/2021 Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego [online] [dostęp 2021-07-19].