Tunel Niski w Wielkiej Skale
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Długość |
4,5 m |
Wysokość otworów |
434 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
53 m |
Ekspozycja otworów |
ku WSW, ENE |
Kod |
J.Olk.I-07.43 |
Położenie na mapie gminy Wielka Wieś | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego | |
50°11′21″N 19°46′06″E/50,189167 19,768333 | |
Strona internetowa |
Tunel Niski w Wielkiej Skale – jaskinia w formie tunelu w Dolinie Będkowskiej na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej[1]. Znajduje się w obrębie wsi Bębło w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś[2].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jest to tunel w masywie Wielkiej Skały[1]. Znajduje się w skale, która w przewodniku wspinaczkowym Pawła Haciskiego ma nazwę Zaklęty Mur[3], a w portalu wspinaczkowym i na zamontowanych przy skale tablicach informacyjnych zwana jest Murem Skwirczyńskiego[4]. Podchodząc bardzo stromym żlebem po prawej stronie Zaklętego Muru mijamy znajdujący się na wysokości około 7 m nad podstawą skały Tunel Wysoki w Wielkiej Skale i 5 m wyżej Tunel Pośredni w Wielkiej Skale, za którym Zaklęty Mur opada stromym progiem do żlebu. W lejkowatym zagłębieniu żlebu, jeszcze 6 m powyżej Otworu Tunelu Pośredniego, znajduje się górny otwór Tunelu Niskiego (zachodnio-południowo-zachodni) o wysokości 1 m i szerokości 1,1 m. Tunel przebija skałę na wylot. Jego dno stromo opada, rośnie przy tym wysokość korytarzyka. Otwór dolny (wschodnio-północno-wschodni) ma wysokość 2,5 m przy szerokości 1,2 m i znajduje się nad pionowym progiem o wysokości 1,5 m. Korytarzyk tunelu ma długość 4,5 m, na jego dnie znajduje się duży blok skalny i kilka mniejszych[1].
Tunel powstał w późnojurajskich wapieniach na pionowym pęknięciu skał. W jego ścianach są liczne wżery, drobne kanaliki i ospa krasowa. Brak nacieków. Namulisko ubogie, złożone z gruzu wapiennego zmieszanego z iłem. Tunel jest w pełni widny i poddany wpływom środowiska zewnętrznego. Na jego ścianach rozwijają się glony, mchy i porosty, wewnątrz obserwowano pajęczaki[1].
Tunel znany od dawna i często odwiedzany, głównie przez wspinaczy skalnych, dla których Mur Skwirczyńskiego jest popularnym obiektem wspinaczkowym[3]. Po raz pierwszy opisał go Kazimierz Kowalski w 1951 roku jako „Schronisko tunel niski w Wielkiej Skale”[5]. Aktualną dokumentację tunelu i plan opracował A. Górny w listopadzie 2009 r.[1]
-
Otwór górny
-
Widok z otworu górnego
-
Korytarz
-
Korytarz
-
Widok z otworu dolnego
W Zaklętym Murze znajdują się jeszcze inne obiekty jaskiniowe: Jaskinia Główna w Wielkiej Skale, Komin w Wielkiej Skale, Szczelina w Wielkiej Skale, Tunel Wysoki w Wielkiej Skale, Tunel Pośredni w Wielkiej Skale, Tunelik obok Szczeliny w Wielkiej Skale, Zaklęty Komin, Zaklęty Korytarzyk, Zaklęty Balkon, Zaklęta Szczelina[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Andrzej Górny , Tunel Niski w Wielkiej Skale, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-06-21] .
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2021-06-20] .
- ↑ a b Paweł Haciski , Jura Południowa. Przewodnik wspinaczkowy, Warszawa: Wydawnictwo Ring, 2015, ISBN 978-83-937960-0-7 .
- ↑ Baza topo wspinaczkowego portalu górskiego [online] [dostęp 2021-06-21] .
- ↑ Kazimierz Kowalski , Jaskinie Polski. Tom I, Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951 .
- ↑ Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-06-21] .