Tunel w Paskowych Dołach
50°15′04″N 19°45′02″E/50,250983 19,750583| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel |
prywatny |
| Długość |
11 m |
| Deniwelacja |
2,5 |
| Wysokość otworów |
415 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
15 m |
| Ekspozycja otworów |
ku północy, wschodowi |
| Kod |
J.Olk.I-02c.203 |
Położenie na mapie gminy Sułoszowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego  | |
| 50°15′04″N 19°45′02″E/50,250983 19,750583
| |
| Strona internetowa | |
Tunel w Paskowych Dołach, także Schronisko na Paskowych dołkach, Schronisko Paska, Jaskinia w Sułoszowej, Schronisko w górnym wąwozie bocznym w Sułoszowej – jaskinia typu schronisko w miejscowości Sułoszowa w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Sułoszowa, w wąwozie Paskowe Doły[1]. Znajduje się w wąwozie Paskowe Doły, który jest prawym odgałęzieniem Dolinki za Piekarnią[1].
Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]
W orograficznie prawych zboczach wąwozu Paskowe Doły znajdują się bezimienne skały. Tunel w Paskowych dołach znajduje się w ich północno-wschodnich ścianach. Jego północny otwór jest dobrze widoczny. Ma wysokość 3 m i szerokość 3 m i krótki korytarz prowadzący do otworu południowo-wschodniego o wysokości 2,5 m i szerokości 2,7 m. Schronisko powstało na ukośnej szczelinie ciosowej w skalistych wapieniach z okresu późnej jury. Szczelina ta w późniejszym czasie uległa rozmyciu i powstał tunel o silnie zwietrzałych ścianach. Jego namulisko pokryte jest wapiennym gruzem, a przy otworach także liśćmi. Tunel jest suchy, oświetlony rozproszonym światłem słonecznym i występują w nim niewielkie nacieki grzybkowe. Przy otworach rosną rośliny nasienne: podagrycznik pospolity i glistnik jaskółcze ziele, a ściany przy otworach porastają glony, porosty i mchy. Wewnątrz obserwowano ślimaki nadobne i pająki[2].
-
Otwór północny -
Otwór północny -
Otwór wschodni
.jpg)
.jpg)
Historia poznania[edytuj | edytuj kod]
Schronisko znane od dawna. Po raz pierwszy w 1905 r. archeolog Stanisław Jan Czarnowski wzmiankował w Sułoszowej Schronisko na Paskowych dołkach, może to być to opisany wyżej tunel, lub Jaskinia w Paskowych Dołach. W 1933 r. R. Danysz-Fleszarowa wymieniła Jaskinię w Sułoszowej i informacja ta może dotyczyć zarówno tego tunelu, jak i Jaskini w Paskowych Dołach[2]. Po raz pierwszy tunel zinwentaryzował Kazimierz Kowalski w 1947 r., a w 1951 r., sporządził jego opis, plan i podał lokalizację na mapie[3]. U. Bijak i M. Rutkowski w 2012 r. opisali nazewnictwo obiektu[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-03-30].
- ↑ a b c Michał Gradziński, Beata Michalska, Tunel w Paskowych Dołach, Józef Partyka (red.), [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2024-03-30].
- ↑ Kazimierz Kowalski, Jaskinie Polski, t. 1, Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951.