Przejdź do zawartości

Turkiestański Okręg Wojskowy

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Turkiestański Okręg Wojskowy
Туркестанский военный округ
Ilustracja
Turkiestański Okręg Wojskowy
Historia
Państwo

 ZSRR

Organizacja
Dyslokacja

Taszkent

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Turkiestański Okręg Wojskowy (ros. Туркестанский военный округ) – związek operacyjno-terytorialny radzieckich sił zbrojnych.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Sformowany przed II wojną światową jako Środkowoazjatycki Okręg Wojskowy. Swoim zasięgiem obejmował Turkmeńską, Kazachstańską, Uzbecką, Tadżycką i Kirgiską Socjalistyczną Republikę Radziecką. Po 9 maja 1945 został przemianowany na Turkiestański OW, a część obszaru Kazachstańskiej SRR przekazano Stepowemu OW. W 1957 obszar ponownie scalono, a w 1958 powiększono o trzy okręgi administracyjne Kazachstańskiej SRR. W1969 obszar okręgu został ograniczony do terytorium Uzbeckiej i Turkmeńskiej SRR i podporządkowany dowódcy Południowego Kierunku Operacyjno-Strategicznego. Na terytorium OW pozostawał 36 Korpus Armijny oraz jednostki centralnego i okręgowego podporządkowania, w podporządkowaniu operacyjnym okręgu pozostawała 40 Armia w Afganistanie. Od 1989 potencjał OW został powiększony o elementy likwidowanego Średnio Azjatyckiego OW (32 Armia i 17 KA). W 1989 w składzie OW pozostawał 36 KA, w podporządkowaniu operacyjnym po wycofaniu z Afganistanu 40 Armii. Wsparcie z powietrza zapewniała 49 Armia Lotnicza, osłonę 12 Armia Obrony Powietrznej[1].
W 1990 pozostawał w podporządkowaniu Głównego Dowództwa Kierunku Południowego ze sztabem w Baku[2].

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
Skład w 1990[1]
  • dowództwo Okręgu – Taszkient
  • 40 Armia
  • 36 Korpus Armijny
  • 4 Dywizja Zmechanizowana
  • 61 Dywizja Zmechanizowana
  • 111 Brygada Rakiet Operacyjno-Taktycznych
  • 351 Brygada Artylerii
  • 15 Brygada Łączności
  • 149 Brygada Radiotechniczna
  • 157 pułk śmigłowców bojowych

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Depczyński 2015 ↓, s. 371.
  2. Depczyński 2015 ↓, s. 370.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.