Turystyka biznesowa
Turystyka biznesowa (skrót ang. MICE: Meetings, Incentives, Conferences and Exhibitions Industry) – obejmuje ogół czynności związanych z przejazdem i pobytem uczestników na różne spotkania grupowe, realizowane poza siedzibą organizatora – zleceniodawcy, w celach związanych z aktywnością zawodową uczestników; staje się coraz ważniejszym produktem turystycznym wielu miast i różnych obiektów spotkań[1] .
Turystykę biznesową w praktyce dzieli się m.in. na:
- spotkania grupowe (seminaria, konferencje itp.),
- wystawy (targi, pokazy dla branży lub klientów),
- szkolenia, kursy,
- podróże motywacyjne,
- imprezy firmowe – imprezy integracyjne, motywacyjne.
Turystykę biznesową cechuje wysoka specjalizacja oraz osiąganie wyższych zysków niż w przypadku pozostałych rodzajów turystyki, inwestycje w infrastrukturę, jak i obiekty specjalnie przeznaczone dla spotkań grupowych. Jest ona utożsamiana często z podróżami służbowymi, mianem których określa się wszystkie podróże, których cele są związane z pracą lub interesami zawodowymi podróżującego.
Turystyka biznesowa to pewien fragment podróży służbowych, które dzieli się na indywidualne podróże służbowe oraz podróżne na turystykę biznesową (spotkania grupowe, uczestnictwo w targach, wystawach lub imprezach konsumenckich, podróże motywacyjne i turystykę korporacyjną). Zatem podróże służbowe są pojęciem szerszym. Natomiast turystyka biznesowa to głównie podróże na spotkania grupowe[2] .
Turystyka biznesowa ma coraz większe znaczenie gospodarcze. Stanowi też w turystyce międzynarodowej sektor niezwykle trwały i o dyskretnej, ale za to regularnej ekspansji.
Turystykę biznesową nazywa się także „przemysłem spotkań” (Meetings Industry). Używa się również skrótu MICE – meeting-incentive-conferences-exhibitions (spotkania – imprezy motywacyjne – konferencje – wystawy). Inne określenia turystyki biznesowej to „Meeting Industry” lub „Business tourism” lub „Spotkania konferencyjne” (kongresy, konferencje, sympozja, seminaria, szkolenia, zgromadzenia i inne)[1][3][4] .
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krzysztof Cieślikowski: Zarządzanie turystyką biznesową. Wybrane aspekty globalne i lokalne. Wydział Zarządzania Sportem i Turystyką, AWF Katowice, 2015. [dostęp 2015-12-20]. ISBN 978-83-64036-57-6.
- Krzysztof Celuch: Przemysł spotkań. Wiedza, produkt, motywacja. Akademia Finansów i Biznesu Vistula, Warszawa, 2014. [dostęp 2015-12-20].
- Marta Sidorkiewicz: Turystyka biznesowa. Difin, Warszawa, 2011. [dostęp 2015-12-20]. ISBN 978-83-7641-496-6.
- Metodologia badań i badanie pilotażowe turystyki biznesowej. Warszawa: Instytut Turystyki, 2003, s. 8–13.
- Turystyka biznesowa w Polsce. Polska Organizacja Turystyczna, 2008. [dostęp 2013-05-27].
- Rob Davidson, Beulah Cope: Turystyka biznesowa.. Polska Organizacja Turystyczna, Warszawa, 2003. [dostęp 2013-05-27].
- Dzielicki Mateusz: Turystyka Biznesowa – Targi. Aurigamus.pl, 2016. [dostęp 2016-09-20].