Turzyca nibyciborowata

Turzyca nibyciborowata
Pokrój
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Klad	rośliny naczyniowe
Klad	rośliny nasienne
Klasa	okrytonasienne
Klad	jednoliścienne
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	turzyca
Gatunek	turzyca nibyciborowata
Nazwa systematyczna
Carex pseudocyperus L. 1753

Turzyca nibyciborowata, t. ciborowata (Carex pseudocyperus L.) - gatunek byliny należący do rodziny ciborowatych. W Polsce dość pospolity gatunek rodzimy.

Morfologia

Kwiatostan

Pokrój

Bylina tworząca zwarte kępy.

Łodyga

Ostro trójkancista o wysokości (30)40-100 cm.

Liście

Wąskie, szerokości (5)9-13(15) mm, dłuższe od łodygi, płaskie, brzegiem szorstkawe, nagie, jasnozielone. Pochwy liściowe o brunatnym zabarwieniu, sieciowato unerwione.

Kwiaty

Roślina jednopienna, kwiaty rozdzielnopłciowe, zebrane w kwiatostany - kłosy. Kłos szczytowy męski zwisający na krótkiej szypułce, długi na 2-3 cm o wąskocylindrycznym kształcie, rdzawoczerwony. Kwiaty męskie z trzema pręcikami. Pod kłosem męskim od trzech do sześciu kłosów żeńskich, długości 2-6(10) cm, szerokości 8-12 mm, zwisających na szypułkach spośród których utrzymująca najniższy kłos jest najdłuższa. Kwiaty żeński z jednym słupkiem o trzech znamionach wychylającymi się z pęcherzyka. Przysadki lancetowate z szydełkowatym wyrostkiem, o jajowatej, biało obrzeżonej podstawie, górą brzegiem piłowane, nieznacznie krótsze od pęcherzyka: długości 4-7 mm. Podsadki liściowate, dłuższe od kwiatostanu.

Owoce

Brązowy, trójkanciasty, jajowaty orzeszek, długości 2 mm i szerokości 1 mm, ukryty w pęcherzyku. Pęcherzyki podłużnie lancetowate, żeberkowate, długości 5-6 mm, silnie odstające, barwy jasno bądź żółtozielonej, połyskujące, zwężają się w długi dzióbek z dwoma ostrokrawędzistymi, odchylonymi ząbkami.

Ekologia

Rozwój

Bylina, wiatropylna, hydrofit, hemikryptofit. W Polsce kwitnie w maju i czerwcu, niekiedy w lipcu.

Siedlisko

Zasiedla wilgotne siedliska mezo- i eutroficzne, o glebach mineralno-organicznych i torfowych. Występuje głównie na brzegach zbiorników wodnych i rowów oraz torfowiskach.

Fitocenozy

W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Magnocaricion oraz zespołu zespołu (Ass.) pła szalejowego (Cicuto-Caricetum pseudocyperi).

Genetyka

Somatyczna liczba chromosomów 2n = 66.

Bibliografia

1. Stanisław Kłosowski, Grzegorz Kłosowski: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2007. ISBN 978-83-7073-248-6.
2. Jakub Mowszowicz: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983. ISBN 83-01-00129-1.
3. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.